Grzyszne Przypadki Albina Knefla-fragmenty-Gynsi ciong dalszy

Na drugi dziyń zdowało sie,że wszystko gro.Albin wyżynoł gynsi jak zwykle jyno za stodołom
kożdo gynś została uwionzano za szłapa.I tak gynsi od Berty były na jednym hoku a gynsi od
Pyrdoliny na drugim hoku.Hoki wbiył do ziymi i zadowolony polecioł nod rzyka dziwać sie jak
furgajom ważki,jak pływajom kijonki na koniec zaczon ciepać plaskatymi kamiyniami o woda i liczył
wiela razy sie odbijom.Z zabawy wyrwoł go wrzask jaki podniosły gynsi.Dziwo sie a tyn nojwiynkszy
gęsior macho skrzydłami i dowo sygnał do odlotu.Śmigoł na jednej nodze co by złapać gęsiora za
łeb ale było za późno.Wszystkie gynsi machały skrzydłami i co kero próbowała sie poderwać zaroz
praskła o ziym bo przecarz szpagat czymoł wszystkie za szłapy.Dziepiyro zrobiyło sie larmo w lufcie pełno piyrzo gynsi po plontane leżały jedna na drugiej i wrzeszczały.Piyrszo przileciała
staro Pyrdolino zafuczło ani staro ajzenbana.Stoła na tych swoich obajnach i nie umiała skapować
co sie richtik stało.Gynsi poplontane w lufcie pełno piyrzo larmo take ani by kery otworzył
dźwiyrze do piekła.Za chwilka przileciała Berta wlazła miyndzy gynsi,chciała je rozgonić ale
zamiast tego sama sie zaplontała.
-Wyglondo na to,że gynsi dostały krymfy abo bezkurcyjo utopek robi se błozna.Podźcie sam Pyrdolino
i pomóżcie mnie rozplontać z tego bajzlu bo za chwilka praskna miyndzy pile i byda stracono.
Pyrdolino pomalutku zaczła sie tymu przyglondać i wroz jom oświyciło.
-Przecarz te gynsi som powionzanw szpagatym.Przeecarz jo cie nie wyłonacza z tego bajzlu bo tukej potrza noża abo nożyczek.Ty Berta podziwej sie przecarz ni ma Albina.Kaj je Albin?
-Zaroz zaroz pedziała Berta przecarz to je szpagat od Richarda.Jo tego pierońskigo małego podciepa zabija.O tyn szpagat Richard wczora zrobiył haja.
-Godej wyraźnie o co sie rozłazi,pedziała Pyrdolino.
-O co sie rozłazi,o to,że wczora Richard uznoł,że ze szuflady z byfyju keryś mu sfinoł szpula
szpagatu.A kto mo dostymp do szuflady w byfyju-jo.To jo kradna we własnym miyszkaniu bo przecarz
jo je po polokach-powstańcach a Lećcie on je richtik wielki ślońzok bo on je za nimcami.Jyno on wiy co to prowdziwy ordnug.Prziniyście Pyrdolino noża i uwolnicie mnie bo za chwila dostana pypcia ze złości.Ta "psizatruto potwora,tyn mały gizd,jak on to zrobiył,kiedy,skond wiedzioł
kaj Richard czymie szpagat.Bez tego małego chachara mało co a by my sie poprali.Jak dopadna tego
małego kurdupla to mu szłapy ukryca wele samej rzici.
cdn

Grzyszne Przypadki Albina Knefla-fragmenty-Gynsi

Piykny letni dziyń mioł sie ku końcowi.Klara pomalutku chowała sie za las a stada cilipów slatywały sie nad stow co by w sitowiu bezpiecznie przeczekać noc.Bociek z zaskrońcym w dziubie
zlecioł z nod łonk i karmił wygłodniałe pisklynta kere śmiysznie nodstowiały dziuby.
Przed chałupom na ławce siedziały baby i klachały.Staro Pyrdolino narzekała,że okropnie
żgo jom w boku,że nogi ji puchnom i czsami jak jom łapnie to nie umi zrobić kroku a żyć cza.
Ciynżkie je życie samotnej baby.Berta narzykała na swojego Richarda kery ostatnimi czasy zaniedbuje gospodarstwo a i jom tyż zaniedbuje a przecarz ona je baba poczebujonco.Umicie se to forsztelować,że on zamiast legnońć wele nij woli lotać na jakeś zebrania kaj godajom o polokach,nimcach,żydach.Padom wom nie umia skapować co mu potej palicy łazi.Piykno Kinga siedziała
na boku i wolała sie nie odzywać.Co tu godaćZdowało ji sie,że w końcu znalazła porządnego karlusa
że jakoś ułoży se życie a tu mocie a tu mocie,Albin naszoł go jak figlowoł z gospodyniom Bertom
kerej widać jedyn chłop nie wystarczy.Niech se tam baby narzykajom a ona wiy swoje,biydnom babom
wiater zawsze zawiywo pod spódnica.
Swobodno godka przerwoł Albin kery przykuśtykoł znod stowu i przinius mamulce szykowno ryba kero
łapnoł na hok zrobiony ze zicherki.
-Dziwejcie sie jako szykowno wajska,pedziała Berta.To mosz na jutro obiod.Widza co Albin wyrasto na szykownego synka,cza by go zaprzońc do jakeś porzytecznej roboty.
-Móg by paść gyńsi niepewnie wtronciyła Pyrdolino.
-To nie je gupie przytakła Berta,moich je dziesiyńć a wy tysz mocie szykowne stadko.Co na to Kinga?Zamyślono piykno Kinga kiwła potakujonco głowom i sprawa była zaklepano.
W taki sposób Albin zostoł gynsiopasym.Z poczontku zdowało sie,że to bydzie fajno zabawa
ale chnetka sie okozało,że z gynsiami niy ma szpasu.Po pirsze uznoł,że gynsi to som wieczne
hajoki.Sztyjc sie wadzom i robiom taki butel,że idzie ogupnońć.Po drugie to umiom lotać i jak
kerej piźnie do dekla to podrywo cołke stado kere leci hań daleko a ty tyczysz ani synk w desce.Roz sie zdarzyło,że jego gynsi spotkały sie z gynsiami od starej Ogonki.Zrobiyła sie tako haja a taki wrzask,że biydok straciył głowa.Co biydok na goniył na kuśtykoł co by swoje stado
zrzynońć do kupy wiy jyno on i Pon Buczek.
Zmynczony blank złonaczony siedzioł na łonce i kombinowoł jak by te przejynte gynsi ucapić co by
roz na zawsze odeszła im chyńć na robiynie takej haji.Kombinowoł i wykombinowoł.Na łone wele
niego pasły sie kozy od Sztuchlikowej,były uwionzane na łańcuchach i był porzondek.Żodno ciga
choć by jom nie wiym jak swyndziało nie umiała uciyc.Jak cigi umiom sie paść na łańcuchu to gynsi tysz,uznoł.W doma zejrzoł,że Richard chłop od Berty czymie w szufladzie z byfyha szpula
szpagatu kero mu służyła do szycio opratów abo chomonta.Richard poszoł do miasta a Berta klachała z Pyrdolinom i Albin wpod do kuchni od Berty otwar szuflada odcion szykowny kawał szpagaty i jak by nigdy nic poszoł za stodoła.Usiod se na geplu pocion szpagat na równe czynści
i czekoł na nostympny dziyń.

Walentynkowe nastroje

Wyznanie
Jesteś moją wiosenką
czterolistną koniczynką.
Jesteś moim kryształkiem
małym ciepłym ideałkiem.
Jesteś chabrem i błękitem
jesteś mego życia hitem.
Jesteś młodych traw świerzością
jesteś grzechem i czułością.

Jesteś płomienną zorzą
moim oczarowaniem
radością i smutkiem
śmiechem i gorzkim łkaniem.

Jesteś malutką muszką
cudną w swoim lataniu
unoszoną zapachem kwiatów
i czułych muz wirowaniem.

Jesteś cudną Dianą
Jesteś Wenerą kochaną
Fantonem cielesnym cudnym
wciąż od nowa zdobywanym.
Jesteś moją Hestią
cudną muzą błogości
jestes moją Ateną
boginią mądrości.

Jesteś cudną orichideą
olimpem porządania
muślinem wszystkicj stworzeń
sposobionych do lotania.

Jesteś skromnnym gęsipempkiem
malutką stokrotką
niepozorną zagubioną
a jednak najsłodszą.

Jesteś mgłą poranną
co zapada nad łąkami
zapachem samego życia
spokrewnioną z kłosami.

Jesteś malwą jesteś makiem
wietrznicą oczarowania
całej męskiej menażerii
rycerzy od zapylania.

Jesteś olchą,smukłą brzozą
królewną gibkości
która łapie leśnych faunów
w sieci czarowności.

Twoja siła i potęga
zawarte w spojrzeniu
w delikatnym obrysie
w nieuchwytnym mgnieniu,
w pochyleniu głowy
w smukłej linji szyji
w zalotnym spojrzeniu
w odruchu skinieniu.
W plamie ust czerwieni
w biłym błysku ząbków
w zwykłem puklu włosów
w dekolcie trójkątów.

Jesteś tchnieniem życia
stworzoną do rozkoszy
o której spełnieniu
mówią Twoje oczy.

Jesteś mą biedronką
małą piegowatą
słodką przytulanką
małą lecz bogatą.

Jesteś szmerem liścia
który drży na wietrze
dla mnie najważniejsza
jak tlen jak powietrze.

Jesteś żółtem niebem
przestrzenią bezkresna
wielkim niespełnieniem
zadrą na duszy bolesną.

Jesteś wszystkim co było
co jest i co będzie
pulsem rytmem życia
tutaj teraz i wszędzie.
s.ptaszyński