Po wielkim larmie w chałupie zapanowała grobowo cisza.Staro Pyrdolino wcale nie wyłaziyła na dwór
bo sie boła,że jak jom dopadnie Berta to ji iosto ocupie za ta nudelkula,uzaś Berta tyż wolała sie
nie pokozować bo na łepie miała ogromniasto buła po szlagu nudelkulom uzaś Richard jak wróciył z
oila podbiył jyj ślyp no bo musioł ratować chłopski honor.Uzaś mały Albin cołki czas siedzioł w
kuchni i dziwoł sie na świat bez malutke okno kere wychodziyło na droga.Gospodyni Berta zapowiedziała,że za to,że napuściył Pyrdolino na nia a ta rzazła jom nudelkulom i do tego w jyj
własnej izbie bydzie zamkniynty w chlywiku razym ze świniami.Bydzie żar z koryta gotowane oszkrabiny pozypane śrutom a dodatkowo bydzie mioł powyrywane szłapy z rzici do tego kożdo osobno
a pies dostanie je na śniodanie.Albin wiedzioł jedno,z gospodyniom Bertom ni ma szpasu jak pedziała,że powyrywo mu szłapy z rzici to cza se dować pozór.Cołko nadzieja pokłodoł w swojej
mamulce piyknej Kindze kero próbowała pogodzić wszystkich.Bercie robiyła okłady z rumianku a
starej Pyrdolinie tłumaczyła,że Albin nie chcioł źle,przecarz widzioł jak Berta siedziała na
Jozlu i myśloł,że chce go zadusić.Dlo Albina nojlepsze były wieczory bo wtedy po robocie mamulka
brała go na kolana,chalała po głowiczce i łozprawiała bery o utopkach,szczigach i ciarachach kere
dokozywały nod stawami.Roz jom dopod jak se pochlipowała a wyciyrała łezki do sopaski.
-Widzisz Albinku jak ciynżko je samotnej babie,szeptała mu do ucha.Myślałach,że Jozel bydzie twoim tatulkym ale on je jak wszystkie chłopy.
-Mamulko ale przecasz momy bociana kery siedzi na kominie,szepnoł Albin.
-Oj chłopeczku mój ty mały,z bocianym to były take bojdy kere mi naplytli do głowy moja mamulka
i ciotka Ana.Byłach młodo i wierzyłach w bojki ale w życiu je blank inaczyj.Dzieci robiom chłopy
babom,tymi swoimi bodziokami.Jak chcioł wiedzieć wiyncyj to mu pedziała,że jak podrośnie to sie dowiy.Musi poczekać.Puki co Albin siedzioł i dziwoł sie w okno i czekaoł aż sie coś zmiyni.
Czekoł i sie doczekoł.No bo jak dugo baby umiom żyć bez godki.Nie długo a i złość tyż
z czasym mijo.Było po letniej burzy.Na niebie rysowała sie szumno dynga,słonko wychylyło sie z za chmur a ptoki zaczły swój koncert a i ludziom zrobiyło sie raźniyj na duszy.Pyrdolino nieśmiało wylazła na plac i niby coś tam robiyła uzaś Berta schowano za gardinom obserwowała kożdy jyj krok.Niby bez cufal otwarła okno i zaczła sypać ziornka i wołać,
-cip cip cipeczki gibym do miseczki.Piyrszy przylecioł kokot paradny ani paw a za nim cipki jedna po drugiej.Obie czekały kero piyrszo zacznie ale wroz na placu zaczon sie rejwach.Zdowło sie,że krogulec spod na cipy take było larmo.Kokot wrzeszczy cipki lotajom jak ogupiałe nikt nie
wiy co je grane.Albin wychylo sie z okna co by rozeznać sprawa i wroz wszystko sie wyklarowało.
Kaczor od Pyrdoliny upatrzył se ta nojszumniejszo cipka od Berty.Młodo cipka narobiyła larma na
cołkie obyjście a stary szprymol kaczor pomalutku zagnoł jom do rogu zagrody i zaczon gwołcić,
jyno coś mu nie wyszło bo spod z cipki a ta wykorzystała momynt i uciykła.Kery myśloł,że kaczor przestoł tyn sie myli.Od nowa zaczon człapać za cipkom aż uzaś jom zagnoł do roga aż zmynczono cipka przestała sie bronić.Baby oparte o płot dziwały sie jak stary zbereźnik łonaczył młodo
szumno cipka.Piyrszo odezwała sie Berta.
-Dyć weź mietła i rzaźniyj tego oszkliwca bo mi załonaczy nojmłodszo cipka,na dniach miała nosić
jajca.
-Co go byda prać,dyć niech se użyje od tego żodno jeszcze nie umarła.
-Nie godej gupot jyno zabiyrej tego starego zbereźnika bo mi załonaczy nojlepsza cipka.
-Mosz prawie Berto jyno,że jo już nie umia gonić za cipami,zatyko mnie.
Jak sie zdowało,że cipka je stracono wroz miyndzy babami mignoł Albin.Podlecioł do kaczora
i przaznoł go patykym w łeb.Kaczor otumaniony leżoł na puklu i śmiysznie przebiyroł szłapami
uzaś cipka leżała wele nigo i prawie nie dowała znaku życio.Albin wzion cipka na rynce kaczora
za łeb i bez słowa położył przed babmi.
-Nojszumniejszo,nojlepszo z cołkigo gniozda biadolyła Berta,
-take to som potwory te kokoty,kaczory czy chłopy.Wszystkich do jednego miecha i do stowu.
-A byś wiedziała przytakła Pyrdolino...
środa, 28 grudnia 2011
wtorek, 13 grudnia 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla-fragmenty
Dlo Albina nastoły smutne dni.Szłapa cołko w blazach,że chodzić nie szło wysiedzieć w jednym miejscu nie umioł.Adelajda go omijała po tym jak mu sparzyła żelozkym stopa.Siedzioł na ryczce
i kombinowoł co by tukej po pochać żeby sie nie nudziyło.Zjechoł po gylyndrze usiod przed chałupom
i dziwo sie na świat.Wroz go zamurowało.Jozel tyn kery znaloz dusza od żelozka i kery tak bardzo
dogodziył jego mamulce po cichu wyłazi z miyszkanio od gospodyni Berty.Richard chop od Berty
wyjechoł tego je pewny bo słyszoł jak zaprzyngoł konie.Pewnie bydzie zatykoł ta dziura co jom
zrobiył w delówce,pomyśloł Albin.Gibym polecioł do swojej kuchni co by pomóc Jozlowi.Czeko i czeko a tu nic,w końcu legnoł na delówce i dziwo sie bez dziura do miyszkanio od gospodorzy i aż go zamurowało.Jozel leży na Bercie i jom dusi.Berta widać jeszcze sie broni bo przebiyro szłapami
a rynkami obłapio Jozla.To cie nareszcie dopod,pomyśloł Albin.Za te wszystke krzywdy za to,że go
sztyjc przeganiała z placu,nie puszczała go do stodoły,zakozała mu sie bawić z pilami.Spuściył sie z gylyndra usiod pod dźwiyrzami od Berty i czekoł co by pedzieć Jozlowi,że może na niego
liczyć.Nikomu nie powie ani słowa.Dosyć długo czekoł i sie doczekoł.Dźwierze sie otwarły,pokozoł sie Jozel ale za nim Albin zdążył otworzyć gymba,że Jozel może na niego liczyć jakoś rynka wciongła Jozla nazod.O jezusiczku nie doł jyj rady,pomyśloł.Berta jak go dopadnie w swoje rynce to go przerobi na karbinadle,przecarz je mocno jak chłop.Som widzioł jak nosiyła miechy pełne
kartofli.Cza ratować Jozla.Na Berta pocz abo widły abo cep a do stodoły je daleko a on mo choro szłapa.Z ciekawości spojrzoł bez dziurka od klucza i aż mu sie włosy zjeżyły na głowie.Jozel leżoł pobulony na delówce a Berta siedziała na nim i rajtowała ani Pypciok na kobyle.Dyć ona
zrobi z niego hadra abo snopel.Cza ratować Jozla.Zapomnioł o blazach na szłapie i gibym lecioł
do starej Pyrdoliny i wrzeszczoł na cołki głos.Ratunku!Rety!Zabijajom!Duszom!Pyrdolino wychylo
sie z okna co by sie podziwać kaj zabijajom kaj duszom.Zejrzała Albina jak kuśtykoł na jednej nodze i sztyjc powtarzo zabijajom,duszom ratunku.
-Kaj zabijajom godej gibciyj,Pyrdolino z nudelkulom wyleciała przed chałupa.Pokoż kaj zabijajom.
-Tam pokozoł na dźwiyrze od Berty.Tam umiyro Jozel.Berta ta oszkliwo...podskakiwoł na jednej nodze.
-A to psi zatruto potfora,fuczałaPyrdolino.Mordować i to kaj.W naszej chałupie.Pyrdolino z nudelkulom wparzyła do izby od Berty.Podziwała sie i stwiyrdziyła,że richtik jakiś sagi leży
na delówce wysztrekowany a drugi sagi siedzi na nim i dusi go z cołkej siyły.Za feste nie kombinowała jyno rzazła nudelkulom w łeb ta stwora kero dusiyła tego biydoka na spodzie.Berta
bo to ona dostała bez łeb ani nie pisła jyno cołkim lajbym nakryła Jozla kery nie umioł łapnońć luftu.Pyrdolino zamachła sie i chciała poprawić ale coś i blyskło w łepie.Pyrdolino pomalutku obchodziyła leżących widać chciała coś zejrzeć ale w masie miynsa i fetu nic nie było
widać.Pyrdolino uklynkła i z blank bliska prziglondała sie Jozlowi.Biydok był tak prziduszony,że nie umioł pedzieć ani słowa,jyno ślypiami zmrugowoł ani cipa pod kokotym.
Pomalutku doszło do głowy starej Pyrdoliny co richtik Berta robiyła na Jozlu.Podniosła sie podparła rynce na biodra i dziwała sie bez słowa.Pomalutku oguszono Berta zaczła dochodzić do
siebie.Ruszyła sie ale blank pomalutku jak by czekała na drugi szlag bo wiedziała,ża jak jom naszoł Richard kery isto wcześniyj wróciył z pola to na jednym szlagu sie nie skończy.
-O ratujcie mnie słabo baba,to tyn kyndroz mnie zgwołciył.Ratunku pomżucie!
-Tuż ślyź z niego co bych mu umiała dołożyć nudelkulom,pedziała Pyrdolino.Berta sie skapowała,że to niy Richard jom naszoł na figlowaniu jyno Pyrdolino kero bez klupanio włazi
do jyj izby i wali jom nudelkukom po łepie.Dziepiyro zaczła wrzeszczeć.
-Ty staro ryszawo motyko włazisz do cudzej izby bez klupanio i walisz gospodyni nudelkulom po łepie.Ty staro charpyntlo tak cie swyndzi ta twoja zasuszono sznajtochla,że nie umisz szczymać i musisz sie dziwać jak to robiom inni.Już jo sie z tobom po rachuja ty zdarto raszplo.Rozochocono podźwigła sie na rynkach i zaczła wrzeszczeć na Jozla.
-Co nie umisz gymby otworzyć w obronie słabej baby.Napadać,gwołcić to ja ale bronić to już niy.Wszystke chłopy som take same.Berta próbowała za bebłać sprawa.Pyrdolino stoła nod nimi z nudelkulom w rynce i syciyła sie sytuacjom w kerej ani Berta ani Jozel nie umieli nic zrobić,
chyba żeby chcieli przed niom skokać po sagu.W końcu Pyrdolino zaczła wrzeszczeć a śmioć sie.
-To cie mom ty świyntobliwo rypulo.Na cołko okolica rozgadywałaś jak Kinga zadowała sie z łajdusym wele komina,a tyś je lepszo?Poczekej ty tłusto macioro.Byda tukej stoć aż twoj Richard
wróci z pola.Niech sie podziwo jak rajtujesz na młodym ogierze.Gwołcono!Bez kogo?Slyź z niego ty staro motyko bo jak widza to ty siedzisz na nim a niy on na ciebie.Nie widomo jak by sie to
nie skończyło kejby niy Albin.Otwar dźziyrze i pedzioł jedno słowo.Listonosz!
-No to mosz szczyńście,pedziała Pyrdolino.Ida odebrać pynzyjo.
i kombinowoł co by tukej po pochać żeby sie nie nudziyło.Zjechoł po gylyndrze usiod przed chałupom
i dziwo sie na świat.Wroz go zamurowało.Jozel tyn kery znaloz dusza od żelozka i kery tak bardzo
dogodziył jego mamulce po cichu wyłazi z miyszkanio od gospodyni Berty.Richard chop od Berty
wyjechoł tego je pewny bo słyszoł jak zaprzyngoł konie.Pewnie bydzie zatykoł ta dziura co jom
zrobiył w delówce,pomyśloł Albin.Gibym polecioł do swojej kuchni co by pomóc Jozlowi.Czeko i czeko a tu nic,w końcu legnoł na delówce i dziwo sie bez dziura do miyszkanio od gospodorzy i aż go zamurowało.Jozel leży na Bercie i jom dusi.Berta widać jeszcze sie broni bo przebiyro szłapami
a rynkami obłapio Jozla.To cie nareszcie dopod,pomyśloł Albin.Za te wszystke krzywdy za to,że go
sztyjc przeganiała z placu,nie puszczała go do stodoły,zakozała mu sie bawić z pilami.Spuściył sie z gylyndra usiod pod dźwiyrzami od Berty i czekoł co by pedzieć Jozlowi,że może na niego
liczyć.Nikomu nie powie ani słowa.Dosyć długo czekoł i sie doczekoł.Dźwierze sie otwarły,pokozoł sie Jozel ale za nim Albin zdążył otworzyć gymba,że Jozel może na niego liczyć jakoś rynka wciongła Jozla nazod.O jezusiczku nie doł jyj rady,pomyśloł.Berta jak go dopadnie w swoje rynce to go przerobi na karbinadle,przecarz je mocno jak chłop.Som widzioł jak nosiyła miechy pełne
kartofli.Cza ratować Jozla.Na Berta pocz abo widły abo cep a do stodoły je daleko a on mo choro szłapa.Z ciekawości spojrzoł bez dziurka od klucza i aż mu sie włosy zjeżyły na głowie.Jozel leżoł pobulony na delówce a Berta siedziała na nim i rajtowała ani Pypciok na kobyle.Dyć ona
zrobi z niego hadra abo snopel.Cza ratować Jozla.Zapomnioł o blazach na szłapie i gibym lecioł
do starej Pyrdoliny i wrzeszczoł na cołki głos.Ratunku!Rety!Zabijajom!Duszom!Pyrdolino wychylo
sie z okna co by sie podziwać kaj zabijajom kaj duszom.Zejrzała Albina jak kuśtykoł na jednej nodze i sztyjc powtarzo zabijajom,duszom ratunku.
-Kaj zabijajom godej gibciyj,Pyrdolino z nudelkulom wyleciała przed chałupa.Pokoż kaj zabijajom.
-Tam pokozoł na dźwiyrze od Berty.Tam umiyro Jozel.Berta ta oszkliwo...podskakiwoł na jednej nodze.
-A to psi zatruto potfora,fuczałaPyrdolino.Mordować i to kaj.W naszej chałupie.Pyrdolino z nudelkulom wparzyła do izby od Berty.Podziwała sie i stwiyrdziyła,że richtik jakiś sagi leży
na delówce wysztrekowany a drugi sagi siedzi na nim i dusi go z cołkej siyły.Za feste nie kombinowała jyno rzazła nudelkulom w łeb ta stwora kero dusiyła tego biydoka na spodzie.Berta
bo to ona dostała bez łeb ani nie pisła jyno cołkim lajbym nakryła Jozla kery nie umioł łapnońć luftu.Pyrdolino zamachła sie i chciała poprawić ale coś i blyskło w łepie.Pyrdolino pomalutku obchodziyła leżących widać chciała coś zejrzeć ale w masie miynsa i fetu nic nie było
widać.Pyrdolino uklynkła i z blank bliska prziglondała sie Jozlowi.Biydok był tak prziduszony,że nie umioł pedzieć ani słowa,jyno ślypiami zmrugowoł ani cipa pod kokotym.
Pomalutku doszło do głowy starej Pyrdoliny co richtik Berta robiyła na Jozlu.Podniosła sie podparła rynce na biodra i dziwała sie bez słowa.Pomalutku oguszono Berta zaczła dochodzić do
siebie.Ruszyła sie ale blank pomalutku jak by czekała na drugi szlag bo wiedziała,ża jak jom naszoł Richard kery isto wcześniyj wróciył z pola to na jednym szlagu sie nie skończy.
-O ratujcie mnie słabo baba,to tyn kyndroz mnie zgwołciył.Ratunku pomżucie!
-Tuż ślyź z niego co bych mu umiała dołożyć nudelkulom,pedziała Pyrdolino.Berta sie skapowała,że to niy Richard jom naszoł na figlowaniu jyno Pyrdolino kero bez klupanio włazi
do jyj izby i wali jom nudelkukom po łepie.Dziepiyro zaczła wrzeszczeć.
-Ty staro ryszawo motyko włazisz do cudzej izby bez klupanio i walisz gospodyni nudelkulom po łepie.Ty staro charpyntlo tak cie swyndzi ta twoja zasuszono sznajtochla,że nie umisz szczymać i musisz sie dziwać jak to robiom inni.Już jo sie z tobom po rachuja ty zdarto raszplo.Rozochocono podźwigła sie na rynkach i zaczła wrzeszczeć na Jozla.
-Co nie umisz gymby otworzyć w obronie słabej baby.Napadać,gwołcić to ja ale bronić to już niy.Wszystke chłopy som take same.Berta próbowała za bebłać sprawa.Pyrdolino stoła nod nimi z nudelkulom w rynce i syciyła sie sytuacjom w kerej ani Berta ani Jozel nie umieli nic zrobić,
chyba żeby chcieli przed niom skokać po sagu.W końcu Pyrdolino zaczła wrzeszczeć a śmioć sie.
-To cie mom ty świyntobliwo rypulo.Na cołko okolica rozgadywałaś jak Kinga zadowała sie z łajdusym wele komina,a tyś je lepszo?Poczekej ty tłusto macioro.Byda tukej stoć aż twoj Richard
wróci z pola.Niech sie podziwo jak rajtujesz na młodym ogierze.Gwołcono!Bez kogo?Slyź z niego ty staro motyko bo jak widza to ty siedzisz na nim a niy on na ciebie.Nie widomo jak by sie to
nie skończyło kejby niy Albin.Otwar dźziyrze i pedzioł jedno słowo.Listonosz!
-No to mosz szczyńście,pedziała Pyrdolino.Ida odebrać pynzyjo.
czwartek, 1 grudnia 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla-fragmenty
Duszynie-cd
-----------
Nie było rady i cza było zawołać Jozla wysokigo jak topola karlusa.Jozel przyszoł seblyk koszula
bo delówka była feste okopcono i nie chcioł jom zmazać ale skuli tego,że mioł galoty wybiglowane
na kant i żol mu ich było zmazać tyż je śćiągnoł.W końcu legnoł wele dziury i próbowołwielkim palcym siyngnąć żelozka,nie dało rady.Jozel zmajstrowoł długi hok i zaczon żgać co by jyno dopaść
ta przejynto dusza.Żgoł i żgoł aż sie dożgoł do deki od gospodorza.Dusza w końcu wyciongnoł ale
sztyjc leżoł i dziwoł sie w dziura kero przeżgoł a śmioł śmioł sie pod nosym i rynkom machoł na
Kinga co by sie przyszła podziwać.Kinga nie była by babom żeby z ciekawości nie zajrzeć do dziury.
Jyno,że delówka była feste osmolono tosz co by nie zciaprać klajdu sbelykła sie i położyła wele
Jozla.No i tak leżeli wele siebie i dziwali sie do miyszkanio od gospodorzy a śmioli sie a chichali.Jozel od niechcynio położył rynka na plecach od Kingi a to Kinga rozbawiono położyła
swoja głowiczka na ramiyniu Jozla...jyno tak to je,że jak je ciekawie to starzi wyganiajom bajtli.
Kinga wstoła,poprawiyła lajbik wziynła Albina na rynce i wyniosła do drugyj izby.Nic nie pedzioł
ale swoje wiedzioł.Jak baba z chłopym sie seblekom i legnom wele siebie to coś je na rzeczy.
Na drugi dziyń mamulka od Albina była tako wesoło a tak piyknie podśpiywywała a stoła przed
zdrzadłym i czesała włosy,że Albin zaroz wiedzioł,że od niego mamulka piykno Kinga je szczynśliwo.
-Nima tego złego co by na dobre nie wyszło,pedziała Kinga i pocałowała Albina w czoło.Widzisz
Albinku dorośle źle sie czujom jak som samotni.Leżała wele Albina i rozmażonymi oczami dziwała
sie w deka.
-Przeciyż żeś ni ma sama,mosz mnie a jo jak podrosna tyż byda umioł wyciongnońć dusza od żelozka
i byda cie tak haloł jak cie haloł Jozel.
-Albinku,mój ty chłopeczku to nie je tak jak myślisz.Pamiyntej jo je twoja mamulka i jo ci feste
pszaja ale to insze pszanie niż te z Jozlem.Jak dorośniesz to zrozumisz a teroz ciesz sie razym
zymnom,że już nie bydymy tacy samotni.Jozlowi sie łogromnie podobało i pedzioł,że bydzie nos
odwiedzoł.Co mu sie podobało,kombinowoł Albin,dyć leżoł na czornej delówce,dziwoł sie bez dziura do miyszkanio gospodorzy,po tym razym z Kingom zgasiyli światło i dalyj leżeli i fuczeli
a czasym sie śmioli.Nie umi tego skapować.Abo take coś co pedziała mamulka,że ludzie jak se
oszajom to widzom niy jyno oczami ale i kicholym,uszami a nowet palcami.To by było coś,przestyrknońć palec bez dziura w sztachecie i dziwać sie czy jabka u starego Szali som już
dojrzałe.Ale to jyno dorośli majom take palce a na razie on musi zostać o brusku.
-----------
Nie było rady i cza było zawołać Jozla wysokigo jak topola karlusa.Jozel przyszoł seblyk koszula
bo delówka była feste okopcono i nie chcioł jom zmazać ale skuli tego,że mioł galoty wybiglowane
na kant i żol mu ich było zmazać tyż je śćiągnoł.W końcu legnoł wele dziury i próbowołwielkim palcym siyngnąć żelozka,nie dało rady.Jozel zmajstrowoł długi hok i zaczon żgać co by jyno dopaść
ta przejynto dusza.Żgoł i żgoł aż sie dożgoł do deki od gospodorza.Dusza w końcu wyciongnoł ale
sztyjc leżoł i dziwoł sie w dziura kero przeżgoł a śmioł śmioł sie pod nosym i rynkom machoł na
Kinga co by sie przyszła podziwać.Kinga nie była by babom żeby z ciekawości nie zajrzeć do dziury.
Jyno,że delówka była feste osmolono tosz co by nie zciaprać klajdu sbelykła sie i położyła wele
Jozla.No i tak leżeli wele siebie i dziwali sie do miyszkanio od gospodorzy a śmioli sie a chichali.Jozel od niechcynio położył rynka na plecach od Kingi a to Kinga rozbawiono położyła
swoja głowiczka na ramiyniu Jozla...jyno tak to je,że jak je ciekawie to starzi wyganiajom bajtli.
Kinga wstoła,poprawiyła lajbik wziynła Albina na rynce i wyniosła do drugyj izby.Nic nie pedzioł
ale swoje wiedzioł.Jak baba z chłopym sie seblekom i legnom wele siebie to coś je na rzeczy.
Na drugi dziyń mamulka od Albina była tako wesoło a tak piyknie podśpiywywała a stoła przed
zdrzadłym i czesała włosy,że Albin zaroz wiedzioł,że od niego mamulka piykno Kinga je szczynśliwo.
-Nima tego złego co by na dobre nie wyszło,pedziała Kinga i pocałowała Albina w czoło.Widzisz
Albinku dorośle źle sie czujom jak som samotni.Leżała wele Albina i rozmażonymi oczami dziwała
sie w deka.
-Przeciyż żeś ni ma sama,mosz mnie a jo jak podrosna tyż byda umioł wyciongnońć dusza od żelozka
i byda cie tak haloł jak cie haloł Jozel.
-Albinku,mój ty chłopeczku to nie je tak jak myślisz.Pamiyntej jo je twoja mamulka i jo ci feste
pszaja ale to insze pszanie niż te z Jozlem.Jak dorośniesz to zrozumisz a teroz ciesz sie razym
zymnom,że już nie bydymy tacy samotni.Jozlowi sie łogromnie podobało i pedzioł,że bydzie nos
odwiedzoł.Co mu sie podobało,kombinowoł Albin,dyć leżoł na czornej delówce,dziwoł sie bez dziura do miyszkanio gospodorzy,po tym razym z Kingom zgasiyli światło i dalyj leżeli i fuczeli
a czasym sie śmioli.Nie umi tego skapować.Abo take coś co pedziała mamulka,że ludzie jak se
oszajom to widzom niy jyno oczami ale i kicholym,uszami a nowet palcami.To by było coś,przestyrknońć palec bez dziura w sztachecie i dziwać sie czy jabka u starego Szali som już
dojrzałe.Ale to jyno dorośli majom take palce a na razie on musi zostać o brusku.
wtorek, 29 listopada 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla-duszynie(fragmunty) op.3
Duszynie
--------
No i tak skuli jaśnie oświeconej Brunchildy i królowej Marysiynki Albina wyciepli z ochronki a pani kierowniczka pedziała do mamulki piyknej Kingimże Albin je dziecko przemondrzałe,frechowne
i lubi podglondać baby.Co było robić,przecarz z kierowniczkom wojny nie wygrocie i Albin chcioł
nie chcioł siedzioł w doma i klapaczkom zbijoł muchy abo wielgachne bonki kere przylotowały do chlywa na chłeptać sie krwi od krowy abo konia.Bywało tyż,że wybiyroł sie na obchód okolicy.Roz
dziwoł sie jak Sabina szkubała gynsi i sage biydule wypuszczała na łonka,inszym razym łowiył ryby
w Rudzie wyndkom zmajstrowanom z patyka leszczyny,szpagatu i hoka zrobionego z zicherki.Roz to
zawyndrowoł hań pod kużnia i dzowpł sie jak kowol podkuwoł konie.Albin nie umioł skapować jak to je,że koniowi idzie przykłodać do szłapy rozpolono podkowa a on stoi jak by nigdy nic.Roz jak
nikogo nie było w doma bo mamulka poszła do roboty a gospodyni Berta razym ze swoim chłopym Richartym pojechali w pole okopować ćwikła Albin uznoł co musi zrobić próba czy od niego noga tyż
strzymie rozpolone żelazo.Wzion dusza od żelozka,wsadziył jom do pieca i podgrzoł aż była blank
czerwono,po tym zawołoł Adelajda cera od Pyrdoliny i kozoł co by wzionła rozpolona dusza od żelozka i przyłożyła mu do szłapy.Adelajda pedziała,że Albinowi pizło do dekla.
-Jak tego nie zrobisz to zawołom Usia od Kalamali i ona mi to zrobi a ty przestaniesz być mojom koleżankom.I to był argumynt.Adelajda wzionła rozpolono dusza na szufla do wongla.Albin tak jak koń stoł z nogom zgiyntom w kolanie i czekoł.Wroz coś za skwyrczało zakopciyło,Albin wrzasnoł
ani pogan na pustyni a wylynkano Adelajda wypuściyła z rynki rozpolono dusza i uciykła.Albin
wrzeszczoł,tak go bolało a dusza przepolyła delówka i isto przeleciałaby na drugo strona do
gospodorzy kej by niy staro Pyrdolino,mamulka od Adelajdy.Ta jak usłyszała wrzask gibym poleciała do miyszkanio od Knefli.Na schodach minyła sie z Adelajdom,wpadła do kuchni w kerej Albin zwijoł sie z bólu.W lufcie pełno dymu i smrodu polonego miynsa.Pyrdolino łapła kibel wody
i zaloła delówka kero sie feste polyła.
Jak Kinga wróciyła do chałupy to załomała rynce.W lucie pełno było smrodu polonego
miynsa,w delówce dziura a dusza ze żelozka znikła bez śladu.Nie pomogło żganie patykym abo palcym,dusza zasztrobowała sie na feste i nie szło jom ruszyć.
--------
No i tak skuli jaśnie oświeconej Brunchildy i królowej Marysiynki Albina wyciepli z ochronki a pani kierowniczka pedziała do mamulki piyknej Kingimże Albin je dziecko przemondrzałe,frechowne
i lubi podglondać baby.Co było robić,przecarz z kierowniczkom wojny nie wygrocie i Albin chcioł
nie chcioł siedzioł w doma i klapaczkom zbijoł muchy abo wielgachne bonki kere przylotowały do chlywa na chłeptać sie krwi od krowy abo konia.Bywało tyż,że wybiyroł sie na obchód okolicy.Roz
dziwoł sie jak Sabina szkubała gynsi i sage biydule wypuszczała na łonka,inszym razym łowiył ryby
w Rudzie wyndkom zmajstrowanom z patyka leszczyny,szpagatu i hoka zrobionego z zicherki.Roz to
zawyndrowoł hań pod kużnia i dzowpł sie jak kowol podkuwoł konie.Albin nie umioł skapować jak to je,że koniowi idzie przykłodać do szłapy rozpolono podkowa a on stoi jak by nigdy nic.Roz jak
nikogo nie było w doma bo mamulka poszła do roboty a gospodyni Berta razym ze swoim chłopym Richartym pojechali w pole okopować ćwikła Albin uznoł co musi zrobić próba czy od niego noga tyż
strzymie rozpolone żelazo.Wzion dusza od żelozka,wsadziył jom do pieca i podgrzoł aż była blank
czerwono,po tym zawołoł Adelajda cera od Pyrdoliny i kozoł co by wzionła rozpolona dusza od żelozka i przyłożyła mu do szłapy.Adelajda pedziała,że Albinowi pizło do dekla.
-Jak tego nie zrobisz to zawołom Usia od Kalamali i ona mi to zrobi a ty przestaniesz być mojom koleżankom.I to był argumynt.Adelajda wzionła rozpolono dusza na szufla do wongla.Albin tak jak koń stoł z nogom zgiyntom w kolanie i czekoł.Wroz coś za skwyrczało zakopciyło,Albin wrzasnoł
ani pogan na pustyni a wylynkano Adelajda wypuściyła z rynki rozpolono dusza i uciykła.Albin
wrzeszczoł,tak go bolało a dusza przepolyła delówka i isto przeleciałaby na drugo strona do
gospodorzy kej by niy staro Pyrdolino,mamulka od Adelajdy.Ta jak usłyszała wrzask gibym poleciała do miyszkanio od Knefli.Na schodach minyła sie z Adelajdom,wpadła do kuchni w kerej Albin zwijoł sie z bólu.W lufcie pełno dymu i smrodu polonego miynsa.Pyrdolino łapła kibel wody
i zaloła delówka kero sie feste polyła.
Jak Kinga wróciyła do chałupy to załomała rynce.W lucie pełno było smrodu polonego
miynsa,w delówce dziura a dusza ze żelozka znikła bez śladu.Nie pomogło żganie patykym abo palcym,dusza zasztrobowała sie na feste i nie szło jom ruszyć.
piątek, 25 listopada 2011
Nostalgia-miongliwość
Kurtka koloru morskiej zieleni
w komponowana w pejzaż
złotej beskidzkiej zieleni.
Szłaś cudna taneczna
po złotem kożuchu liści
bezczelnie wyzywająco grzeszna.
Ta kurtka tkana z morskiej piany,
ten owal twarzy oczami inkrustowany
i to pochylenie zalotne
gdy zbierałaś pachnące kasztany,
a w okół ciebie aureola
omszała bluźnierczymi snami
wszystko zbratane na twą zgubę
całego piekła podszeptami.
Popatrz na ten obrys czoła
na szlachetną linię brody,
na co jeszcze czekasz głupcze
aż minie czas jej urody.
Posłuchaj dobrej rady
to mówi do ciebie Mefisto
one ponad wiosenne zielenie
wolą nostalgię jesieni
gdy jest złotawo i mglisto;
znam ja ten typ urody
delikatny jak pajęcze nici
a w rzeczy samej mój chłopcze
wola kochania w nich kipi;
twe oko jest młode i ślepe
zachwyca się kolorem zieleni
ty spójrz w jej oczy przepastne
tam wyczytasz
do czego jej dusza się mieni.
Cóż z tego,że prawisz mi swoje
mefistofelowe mądrości;
wiedz,że ja jestem z innej gliny
ja kontempluję zjawisko
koloru morskiej zieleni
w przecudnym beskidzkim pejzażu
złotej nostalgicznej jesieni.
s.ptaszyński
w komponowana w pejzaż
złotej beskidzkiej zieleni.
Szłaś cudna taneczna
po złotem kożuchu liści
bezczelnie wyzywająco grzeszna.
Ta kurtka tkana z morskiej piany,
ten owal twarzy oczami inkrustowany
i to pochylenie zalotne
gdy zbierałaś pachnące kasztany,
a w okół ciebie aureola
omszała bluźnierczymi snami
wszystko zbratane na twą zgubę
całego piekła podszeptami.
Popatrz na ten obrys czoła
na szlachetną linię brody,
na co jeszcze czekasz głupcze
aż minie czas jej urody.
Posłuchaj dobrej rady
to mówi do ciebie Mefisto
one ponad wiosenne zielenie
wolą nostalgię jesieni
gdy jest złotawo i mglisto;
znam ja ten typ urody
delikatny jak pajęcze nici
a w rzeczy samej mój chłopcze
wola kochania w nich kipi;
twe oko jest młode i ślepe
zachwyca się kolorem zieleni
ty spójrz w jej oczy przepastne
tam wyczytasz
do czego jej dusza się mieni.
Cóż z tego,że prawisz mi swoje
mefistofelowe mądrości;
wiedz,że ja jestem z innej gliny
ja kontempluję zjawisko
koloru morskiej zieleni
w przecudnym beskidzkim pejzażu
złotej nostalgicznej jesieni.
s.ptaszyński
wtorek, 22 listopada 2011
Idy jesienne-Mszna Dolna
Ach jeszcze raz uderzyć w tany
w małym pokoju w Mszanie Dolnej
wyznaczyć randkę z marzeniami
z nostalgicznymi wspomnieniami,
minąć recepcję dziuplę pustą
dwanaście schodów wpaść w ósemkę
bez słowa usiąść na tapczanie
wziąć twoje dłonie w swoje ręce.
Zawsze gdy dni się robią szare
coś pcha nas w te miejsca zaklęte
srebrne mgłami jesienno-smętne
klamrą żółci i złota spięte.
Jesteś jak wtedy cudna piękna
Fidiasza muzo sennie zadumana
wciąż widzę perły w twoich oczach
a przecież to nie była przegrana.
Niech na tych spotkań z marzeniami
przestańmy swe wyrzucać żale
ubierzmy się w weselne stroje
przeżyjmy niespełnioną galę.
Już teraz nie jak w tam tych chwilach
ukryci w ścianach przed ludziami
odważnie pójdę z tobą w tany.
Jeszcze raz spójrz na Mszanę Dolną
spowitą jesiennymi mgłami
włóż swoją rękę w moją kieszeń
powiedz,że żyjesz wspomnieniami,
jest jeszcze mała chwilka czasu
rozchmurz się proszę,proszę miła
przecież i ty w marzeniach kochasz
skoro na randkę ten przybyła.
Więc jeszcze raz uderzmy w tany
w małym pokoju w Mszanie Dolnej
wypadnie nam żyć marzeniami
do końca życia wspomnieniami.
s.ptaszyński
teraz na przekór całemu światu
w małym pokoju w Mszanie Dolnej
wyznaczyć randkę z marzeniami
z nostalgicznymi wspomnieniami,
minąć recepcję dziuplę pustą
dwanaście schodów wpaść w ósemkę
bez słowa usiąść na tapczanie
wziąć twoje dłonie w swoje ręce.
Zawsze gdy dni się robią szare
coś pcha nas w te miejsca zaklęte
srebrne mgłami jesienno-smętne
klamrą żółci i złota spięte.
Jesteś jak wtedy cudna piękna
Fidiasza muzo sennie zadumana
wciąż widzę perły w twoich oczach
a przecież to nie była przegrana.
Niech na tych spotkań z marzeniami
przestańmy swe wyrzucać żale
ubierzmy się w weselne stroje
przeżyjmy niespełnioną galę.
Już teraz nie jak w tam tych chwilach
ukryci w ścianach przed ludziami
odważnie pójdę z tobą w tany.
Jeszcze raz spójrz na Mszanę Dolną
spowitą jesiennymi mgłami
włóż swoją rękę w moją kieszeń
powiedz,że żyjesz wspomnieniami,
jest jeszcze mała chwilka czasu
rozchmurz się proszę,proszę miła
przecież i ty w marzeniach kochasz
skoro na randkę ten przybyła.
Więc jeszcze raz uderzmy w tany
w małym pokoju w Mszanie Dolnej
wypadnie nam żyć marzeniami
do końca życia wspomnieniami.
s.ptaszyński
teraz na przekór całemu światu
wtorek, 15 listopada 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla-fragmenty/3
W rynce pani ujrzoł długi linijorz.Bydzie bić pomyśloł.
-No opuść galoty,dostaniesz na goło to przestaniesz być taki uparty.Pomalutku opuszczoł manczestrowe galoty kere uszyła mu Berta,baba od gospodorza.Pani walyła plaskatom stronom loniorza.Wiela larma a boleć to tak boli,że idzie szczymać.Był zły na pani,na pana dochtora i na cołki świat.Przecasz on nikomu nic złego nie zrobiył.Wroz zaczon godać.
-Chcecie to wom powiym,powiym wszystko.Widziołech kudłato sowa i od jaśnie pani Brunchildy
i od Adelajdy.A mamulka to pedziała,że jyno chachary noszom dziurawe gacie.
-Albinie o jakich sowach ty godosz,istosz łazisz po lesie i podglondosz ptoki,pani była mocno
nerwowo i sztyjc wywijała liniorzym.
-nie podglondom ptoki,to wy mocie dziurawe gacie i pokozujecie ryszawo sowa kero mocie miyndzy
nogami a Brunchilda mo czorno a Adelajda mo łyso ani jednego szkuta.Nastoła grobowo cisza.Pani
kierowniczka zerkła na swoje nogi pod biurkym,gibko obciongła spódnica,ściongła nogi po tym
spojrzała na dochtora,po tym na Albina,uzaś na dochtora i wroz oba odskoczyli od sia.Pani kierowniczka wstoła z za biurka jeszcze roz obciongła spódnica,podziwała sie na swoje nogi
i zawołała pani od zabaw,
-prosz zarozki odizolować tego bajtla od reszty dziecek abo nijlepiyj odesłać do domu i niech
tukej zjawiom sie matka z ojcym.
-On ni mo ojca,pedziała pani od zabaw.
-a rzeczywiście to je tym po bocianie,pedziała kierowniczka,ni ma sie co dziwić.
-to je nieprowda jo mom ojca,oburzył sie Albin
-dobra dobra,pedziała kierowniczka,ubiyrej sie i wracej do domu.
Jak wracoł do domu to na placu wele stacyi nie było ani jaśnie pani Bunchildy ani królowej
Marysiynki.Kontym oka zejrzoł jak z za krat w oknach dziwały sie na niego smutne oczy obu
paniczek.I tak Albin przestoł chodzić do ochronki.Mamulka jak wróciyła z roboty to pedziała,że pani niechce take przemondrzałe bajtle kere podglondajom starszych.Mamulka piykno Kinga tulyła go do siebie i feste płakała i szeptała mu na ucho,że on je wszystkim co ji pozostało na tym świecie.A Albin opowiedzioł mamulce o jaśnie oświeconej Brunchildzie i o królowej Marysiynce i o królu Janie co walczy pod Wiedniym z poganami.Mamulka piykno Kinga umi tak suchać i głoskać po głowiczce jak nikt na świecie.Żeby wszystkie panie w ochronce były take jak od niego mamulka
piykno Knga to by było tak dobrze na świecie jak w liście od królowej Marysiynki.
-No opuść galoty,dostaniesz na goło to przestaniesz być taki uparty.Pomalutku opuszczoł manczestrowe galoty kere uszyła mu Berta,baba od gospodorza.Pani walyła plaskatom stronom loniorza.Wiela larma a boleć to tak boli,że idzie szczymać.Był zły na pani,na pana dochtora i na cołki świat.Przecasz on nikomu nic złego nie zrobiył.Wroz zaczon godać.
-Chcecie to wom powiym,powiym wszystko.Widziołech kudłato sowa i od jaśnie pani Brunchildy
i od Adelajdy.A mamulka to pedziała,że jyno chachary noszom dziurawe gacie.
-Albinie o jakich sowach ty godosz,istosz łazisz po lesie i podglondosz ptoki,pani była mocno
nerwowo i sztyjc wywijała liniorzym.
-nie podglondom ptoki,to wy mocie dziurawe gacie i pokozujecie ryszawo sowa kero mocie miyndzy
nogami a Brunchilda mo czorno a Adelajda mo łyso ani jednego szkuta.Nastoła grobowo cisza.Pani
kierowniczka zerkła na swoje nogi pod biurkym,gibko obciongła spódnica,ściongła nogi po tym
spojrzała na dochtora,po tym na Albina,uzaś na dochtora i wroz oba odskoczyli od sia.Pani kierowniczka wstoła z za biurka jeszcze roz obciongła spódnica,podziwała sie na swoje nogi
i zawołała pani od zabaw,
-prosz zarozki odizolować tego bajtla od reszty dziecek abo nijlepiyj odesłać do domu i niech
tukej zjawiom sie matka z ojcym.
-On ni mo ojca,pedziała pani od zabaw.
-a rzeczywiście to je tym po bocianie,pedziała kierowniczka,ni ma sie co dziwić.
-to je nieprowda jo mom ojca,oburzył sie Albin
-dobra dobra,pedziała kierowniczka,ubiyrej sie i wracej do domu.
Jak wracoł do domu to na placu wele stacyi nie było ani jaśnie pani Bunchildy ani królowej
Marysiynki.Kontym oka zejrzoł jak z za krat w oknach dziwały sie na niego smutne oczy obu
paniczek.I tak Albin przestoł chodzić do ochronki.Mamulka jak wróciyła z roboty to pedziała,że pani niechce take przemondrzałe bajtle kere podglondajom starszych.Mamulka piykno Kinga tulyła go do siebie i feste płakała i szeptała mu na ucho,że on je wszystkim co ji pozostało na tym świecie.A Albin opowiedzioł mamulce o jaśnie oświeconej Brunchildzie i o królowej Marysiynce i o królu Janie co walczy pod Wiedniym z poganami.Mamulka piykno Kinga umi tak suchać i głoskać po głowiczce jak nikt na świecie.Żeby wszystkie panie w ochronce były take jak od niego mamulka
piykno Knga to by było tak dobrze na świecie jak w liście od królowej Marysiynki.
poniedziałek, 14 listopada 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla-fragmenty/2
I sie zaczło.Groźno pani nojpiyrw rozerwała koperta,wyciongła kartka i zaczła czytać.Co jakiś
czas dziwała sie na Albina krynciyła głowom i uzaś czytała.Wroz złożyła kartka,wsadziyła jom
do kapsy swojego mantla,złapała Albina za rynka i zaprowadziyła go do swojego biura.Mały bajtel
znaloz sie piyrszy roz przed takim wielkim biurkiym,że isto Król Jan takigo ni mioł.Wszystko było
insze,obce groźne.Za biurkym siedzioł pon z sumiastymi fusami,złotymi brelami kere sie spiyrały
na wielgachnym kicholu.Był to pon dochtor kery usiod blisko pani i razym zaczli czytać list od
królowej Marysiynki do króla Jana.Albina postawiyli tak blisko biurka,że chcioł nie chcioł musioł
sie dziwać na nogi od pani kierowniczki przedszkola.
Zajynci czytaniym zapomnieli o Albinie kery stoł i sztyjc dziwoł sie jak tych dwoje co roz bardziyj ściskali sie nogami.Widać czytać było o czym.Niewiela z tego rozumioł ale słowa były piykne,take nojpiykniejsze take jake jeszcze nigdy nie słyszoł:
-mój nojpiykniejszy na cołkim świecie,władco mojej duszy i ciała.Moj ty Hektorze i Apisie cołkom
mojom pipeczkom lgna do ciebie.W inszym miejscu pani czytała i aż ściskała swoje nogi tak i sie cniło,
-bez cołko noc piecze mnie moja pipeczka i tynskni do tego ogromiastego synkatego ogiera kery tak
mnie uszczynśliwio.Wroz przestała czytać,zrobiyła sie czerwono na gymbiczce i zaczła sie wachlować spódnicom pod biurkiym.W końcu przestali czytać nachylyli sie ku sobie i zaczli cos szeptać.Blank zapomnieli o Albinie kery stoł i dziwoł sie miyndzy nogi od pani.Jak z oddali doszeł go głos pana dochtora:
-to je ciynżki przypadek kobiyty ogarniyntej maniom erotycznom na tle traumatycznych przeżyć
związanych z niepowodzeniami we własnym życiu erotycznym.Chłopiec je przedwcześnie rozbudzony
Albin przestoł suchać tej paplaniny,przecarz jego mamulka Kinga budzi go zawsze o tej samej
godzinie nigdy wcześniyj niż potrzeba.Chłopca noleży izolować od reszty dzieci bo może mieć
zły wpływ na ich rozwój emocjonalny.Na koniec przipomnieli se o Albinie.Pon dochtór wstoł nachylył sie bez biurko pyrtnoł go palcami w głowa czym przerwoł mu dziwanie sie w rozchylone nogi pani kierowniczki.A było sie na co dziwać.Pani miała dziurawe gacie bez kere było widać ryszawo sowa jeszcze wiynkszo od tej kero pokozała mu Brunchilda.
-Albinie powiydz szczyrze,czynsto dostowosz take listy.Pon dochtor musi to wiedzieć.No powiydz.Nie pedzioł nic.Zacion sie i juz.Tako paniczka a łazi w potarganych gaciach.Onymu jak
mo dziura w galotach to mamulka zarozki przyszywo łata bo jak pado jyno chachary łażom z dziurami na rzici.Z zamyślynio wyrwoł go głos:
-czamu nie odpowiadosz czamuś je taki uparty?Nie odpowiyrz to dostaniesz patykym po dupie.
czas dziwała sie na Albina krynciyła głowom i uzaś czytała.Wroz złożyła kartka,wsadziyła jom
do kapsy swojego mantla,złapała Albina za rynka i zaprowadziyła go do swojego biura.Mały bajtel
znaloz sie piyrszy roz przed takim wielkim biurkiym,że isto Król Jan takigo ni mioł.Wszystko było
insze,obce groźne.Za biurkym siedzioł pon z sumiastymi fusami,złotymi brelami kere sie spiyrały
na wielgachnym kicholu.Był to pon dochtor kery usiod blisko pani i razym zaczli czytać list od
królowej Marysiynki do króla Jana.Albina postawiyli tak blisko biurka,że chcioł nie chcioł musioł
sie dziwać na nogi od pani kierowniczki przedszkola.
Zajynci czytaniym zapomnieli o Albinie kery stoł i sztyjc dziwoł sie jak tych dwoje co roz bardziyj ściskali sie nogami.Widać czytać było o czym.Niewiela z tego rozumioł ale słowa były piykne,take nojpiykniejsze take jake jeszcze nigdy nie słyszoł:
-mój nojpiykniejszy na cołkim świecie,władco mojej duszy i ciała.Moj ty Hektorze i Apisie cołkom
mojom pipeczkom lgna do ciebie.W inszym miejscu pani czytała i aż ściskała swoje nogi tak i sie cniło,
-bez cołko noc piecze mnie moja pipeczka i tynskni do tego ogromiastego synkatego ogiera kery tak
mnie uszczynśliwio.Wroz przestała czytać,zrobiyła sie czerwono na gymbiczce i zaczła sie wachlować spódnicom pod biurkiym.W końcu przestali czytać nachylyli sie ku sobie i zaczli cos szeptać.Blank zapomnieli o Albinie kery stoł i dziwoł sie miyndzy nogi od pani.Jak z oddali doszeł go głos pana dochtora:
-to je ciynżki przypadek kobiyty ogarniyntej maniom erotycznom na tle traumatycznych przeżyć
związanych z niepowodzeniami we własnym życiu erotycznym.Chłopiec je przedwcześnie rozbudzony
Albin przestoł suchać tej paplaniny,przecarz jego mamulka Kinga budzi go zawsze o tej samej
godzinie nigdy wcześniyj niż potrzeba.Chłopca noleży izolować od reszty dzieci bo może mieć
zły wpływ na ich rozwój emocjonalny.Na koniec przipomnieli se o Albinie.Pon dochtór wstoł nachylył sie bez biurko pyrtnoł go palcami w głowa czym przerwoł mu dziwanie sie w rozchylone nogi pani kierowniczki.A było sie na co dziwać.Pani miała dziurawe gacie bez kere było widać ryszawo sowa jeszcze wiynkszo od tej kero pokozała mu Brunchilda.
-Albinie powiydz szczyrze,czynsto dostowosz take listy.Pon dochtor musi to wiedzieć.No powiydz.Nie pedzioł nic.Zacion sie i juz.Tako paniczka a łazi w potarganych gaciach.Onymu jak
mo dziura w galotach to mamulka zarozki przyszywo łata bo jak pado jyno chachary łażom z dziurami na rzici.Z zamyślynio wyrwoł go głos:
-czamu nie odpowiadosz czamuś je taki uparty?Nie odpowiyrz to dostaniesz patykym po dupie.
piątek, 11 listopada 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla-fragmenty
Na drugi dziyń szeł tak jak mu przikozali,nie dziwoł sie ani do lewa ani do prawa
udowoł,że nie słyszy płaczliwego wołanio Brunchildy:
-Albinku podyjdź tukej do mnie podej mi twoja rynka kero je tako słodziutko,moj ty kochaneczku
moj ty rycerzyku.Przeszoł i ani sie nie obejrzoł choć przecarz głos słyszoł.
-Albinku przidź a koża ci wypłacić dukata.Albinku nie zostowiej mnie samej,głos był co roz
bardziyj płaczliwy.Przeszoł choć serce ściskało mu sie ze smutku ale take doł słowo pani z
ochronki.
Bez pora dni Albin chodziył tak jak mu kozali,nie dziwoł sie ani do prawa ani do lewa udowoł,
co nie słyszy zawodzynio Brunchildy i by tak pozostało kejby niy rozkazujący głos kere oroz
smagnoł go ani bicz:
-stój chamie i na kolana to godo do ciebie królowo Marysiynka.Królowo napisała list miłosny do
swojego najjaśniyjszego pana kery gromi pogan pod Wiedniym.Stój i posuchej.List wyślesz gońcym niech zdonżo co siył pod Wiedyń i niech go dorynczy osobiście jego królewskiej mości.Głos był tak rozkazujoncy,że Albin bez słowa wzion i wsadziył go do kapsy.A jak lecioł do ochronki to ze strony
kaj byli chłopy usłyszoł głos-Verdun Verdun padnij bo ci urwie szłapa...pach ciach trach.
Zdonżył na czas.Jupka powiesiył na hoku,założył bambosze i rozglondoł sie za swoimi ulubionymi
zabawkami.Biydok nie zauważył,że z kapsy wystowała mu kartka kero wrynczyła mu królowa Marysiynka.
Pani uformowała korowód i dzieci jesyn za drugim szli i śpiywali:"Jadom jadom dzieci drogom
siostrzyczka i brat i nadziwić sie nie mogom jai piykny świat.Yu sie kryje bioło chatka pod
słomiany dach a tam wierzba rosochata a w konopi strach.Wroz pani sie podziwała na jupka od Albina i zejrzała kartka kero tyczyła mu z kapsy.
udowoł,że nie słyszy płaczliwego wołanio Brunchildy:
-Albinku podyjdź tukej do mnie podej mi twoja rynka kero je tako słodziutko,moj ty kochaneczku
moj ty rycerzyku.Przeszoł i ani sie nie obejrzoł choć przecarz głos słyszoł.
-Albinku przidź a koża ci wypłacić dukata.Albinku nie zostowiej mnie samej,głos był co roz
bardziyj płaczliwy.Przeszoł choć serce ściskało mu sie ze smutku ale take doł słowo pani z
ochronki.
Bez pora dni Albin chodziył tak jak mu kozali,nie dziwoł sie ani do prawa ani do lewa udowoł,
co nie słyszy zawodzynio Brunchildy i by tak pozostało kejby niy rozkazujący głos kere oroz
smagnoł go ani bicz:
-stój chamie i na kolana to godo do ciebie królowo Marysiynka.Królowo napisała list miłosny do
swojego najjaśniyjszego pana kery gromi pogan pod Wiedniym.Stój i posuchej.List wyślesz gońcym niech zdonżo co siył pod Wiedyń i niech go dorynczy osobiście jego królewskiej mości.Głos był tak rozkazujoncy,że Albin bez słowa wzion i wsadziył go do kapsy.A jak lecioł do ochronki to ze strony
kaj byli chłopy usłyszoł głos-Verdun Verdun padnij bo ci urwie szłapa...pach ciach trach.
Zdonżył na czas.Jupka powiesiył na hoku,założył bambosze i rozglondoł sie za swoimi ulubionymi
zabawkami.Biydok nie zauważył,że z kapsy wystowała mu kartka kero wrynczyła mu królowa Marysiynka.
Pani uformowała korowód i dzieci jesyn za drugim szli i śpiywali:"Jadom jadom dzieci drogom
siostrzyczka i brat i nadziwić sie nie mogom jai piykny świat.Yu sie kryje bioło chatka pod
słomiany dach a tam wierzba rosochata a w konopi strach.Wroz pani sie podziwała na jupka od Albina i zejrzała kartka kero tyczyła mu z kapsy.
piątek, 28 października 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla.
cdn-Przypadek drugi ochronka
------------------------------
-Joch je królowo Marysiynka.Jo tu rządza a niy ta gupio Brunchilda.Moj król Jan je teroz pod Wiedniem i je mi oszczymnie ale jak skończy wojaczka z poganami to wydom wielki bal.Nie suchej tej gupiej Brunchildy jo je królowo.Jak król Jan powróci spod Wiednia to cie obdaruja wszystkimi
skarbami świata.Bydziesz mioł tako ogromno szabla kerom bydziesz wywijoł na wszystkie strony
i po zabijosz wszystkich wrogów.Od dzisiej żeś je moim rycerzem i bydziesz bronił mojej czci.
Biydny Albin tak sie nasuchoł tych godek dwóch jaśnie oświeconych,że blank zapomnioł o czasie.Zdyszany przilecioł do ochronki jak dzieci jadły drugie śniodanie.Pani jak sie dowiedziała,że Albin prowadzi godki z Brunchildom i królowom Marysiynkom to załomała rynce i
uznała,że Albin popełnił grzych nieczystości i nieposłuszeństwo.Bajtel na słuchoł sie tela o
grzychu nieczystości,że wszystko mu sie w głowiczce po bańtlowało.Brunchilda tak piyknie umi
godać o swojej sowie a pani pedziała,że to je be i,że Brunchilda i Marysiynka som ciynżko chore
i mogom zrobić człowiekowi krzywda a nowet mogom zabić.Dlo Albina wszystko to było niezrozumiałe,
no bo jako one som chore,przecarz w łóżkach nie leżom,goronczki niy majom ałosprawiać to umiom
piykniyj niż pani z ochronki.Z dorosłymi nie idzie po godać jak oni uznajom,że kery je gupi to
musi tak być choć by tak nie było.Przecasz Brunchilda wcale go nie chciała zabic,jyno sie tak wygłupiała.W głowiczce od Albina wszystko sie po bańtlowało.Henzel kery łazi po mieście i
wadzi sie z ptokami nie gupi a Brunchilda i Marysiynka som gupie a wcale sie nie wadzom.A noj-
gorsze je to,że Albin za to,że łosprawioł z Brunchildom i Marysiynkom musi za kara stoć w
koncie a na dodatek nie dostanie deseru.
------------------------------
-Joch je królowo Marysiynka.Jo tu rządza a niy ta gupio Brunchilda.Moj król Jan je teroz pod Wiedniem i je mi oszczymnie ale jak skończy wojaczka z poganami to wydom wielki bal.Nie suchej tej gupiej Brunchildy jo je królowo.Jak król Jan powróci spod Wiednia to cie obdaruja wszystkimi
skarbami świata.Bydziesz mioł tako ogromno szabla kerom bydziesz wywijoł na wszystkie strony
i po zabijosz wszystkich wrogów.Od dzisiej żeś je moim rycerzem i bydziesz bronił mojej czci.
Biydny Albin tak sie nasuchoł tych godek dwóch jaśnie oświeconych,że blank zapomnioł o czasie.Zdyszany przilecioł do ochronki jak dzieci jadły drugie śniodanie.Pani jak sie dowiedziała,że Albin prowadzi godki z Brunchildom i królowom Marysiynkom to załomała rynce i
uznała,że Albin popełnił grzych nieczystości i nieposłuszeństwo.Bajtel na słuchoł sie tela o
grzychu nieczystości,że wszystko mu sie w głowiczce po bańtlowało.Brunchilda tak piyknie umi
godać o swojej sowie a pani pedziała,że to je be i,że Brunchilda i Marysiynka som ciynżko chore
i mogom zrobić człowiekowi krzywda a nowet mogom zabić.Dlo Albina wszystko to było niezrozumiałe,
no bo jako one som chore,przecarz w łóżkach nie leżom,goronczki niy majom ałosprawiać to umiom
piykniyj niż pani z ochronki.Z dorosłymi nie idzie po godać jak oni uznajom,że kery je gupi to
musi tak być choć by tak nie było.Przecasz Brunchilda wcale go nie chciała zabic,jyno sie tak wygłupiała.W głowiczce od Albina wszystko sie po bańtlowało.Henzel kery łazi po mieście i
wadzi sie z ptokami nie gupi a Brunchilda i Marysiynka som gupie a wcale sie nie wadzom.A noj-
gorsze je to,że Albin za to,że łosprawioł z Brunchildom i Marysiynkom musi za kara stoć w
koncie a na dodatek nie dostanie deseru.
czwartek, 27 października 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla
cdn przypadek drugi-Ochronka
----------------------------
Tego mały Albin nie wyczymoł.Oto piyrszy roz w życiu widzi ksiynżno i to Brunchilda i do tego
żywcym zamurowano bez złego ksiyńcia.Podszed do siatki i za paczył sie w te czorne świyconce
oczy.
-Powiydź jak ci je na imie,spytała.
-Jo je Albin,Albin Knefel a moja mamulka wołajom Kinga.
-Tusz cie przyjmuja do mojego orszaku,bydziesz kamerdynerym i bydziesz robiył wszystko co ci korza.Bydziesz mnie czesoł,ubiyroł a jak bydymy sami to mie bydziesz chaloł.Jyno pamiyntej,że
musisz sie do mnie zwrocać-jasnie pani.Synek stoł przyklejony do płota z gymbom szyroko otwartom
i nie umioł sie nadziwać na swoja jaśnie pani-tako była gryfno.
Od tego czasu Albin w tajymnicy przed wszystkimi kożdego dnia przystowołw rogu drugej
stacyji kaj czekała na niego jaśnie pani Brunchilda kero zawsze miała dlo niego polycynie,a to
sznurowoł ji czewiki a to kozała se zerwać kwiotek gynsipympek kery rósł wele drogi.Roz przy-
trefiyło sie coś blank inszego.Jaśnie pani kozała mu podyjść blank blisko do płota a po tym
oroz dźwigła spódnica i pokozała mu coś łogromnie dziwnego,było to czorne i feste kudłate,
-choć sam do mie ty mój ogierze,szeptała sama do siebie.Podej mi swoje łapsko i dotykej ta czorno sowa kero nie umi żyć bez ciebie.Wroz jaśnie pani stoła sie groźno.W żeloznym uścisku
czymała jego rynka i w jakimś niezrozumiałym zapamiyntaniu pociyrała niom ta czorno sowa kero stoła sie gorko i wilgotno.Prziklejono do płota wiła sie ani piskorz,szeptała dziwne słowa a mina miała tako,że Albina oblecioł strach.Szczyńście,że po chwili sie uspokojyła o po malutku
stowała sie uzaś jaśnie oświyconom ksiynżnom Brunchildom.Obiecała mu wielko nagroda oroz,że
pojadom razym na riwera choć nie wiedzioł co te słowo znaczy.Pomalutku Albin oswojoł sie z
Brunchildom,przestoł sie jom boć a ona pokozywała mu co roz to insze dziwy kere chowała pod
spódnicom.Zdarzyło sie roz a było to w taki dziyń,że słonko piyknie przygrzywało a krzew bzu
kery rosnoł w samuśkim rogu płotu dowoł taki zapach ani by kery skropiył cołki śiat perfumom
takom samom jako mo Brygida baba od gospodorza.Brunchilda była spolegliwo.Siedziała pod kszokiym bzu z nogami podwiyniyntymi z rynkami na kolanach.Albin siedzioł po drugej stronie
płota i suchoł jak szeptała o łonkach pełnych kwiotków o sorynkach kere som take strachliwe...
Wszystko stoło sie nogle.Znienacka do Brunchildy podeszła baba,pyrtła jom tak,że ta szkopyrtła sie na plecy.Postawiyła na niyj noga i pedziała.
----------------------------
Tego mały Albin nie wyczymoł.Oto piyrszy roz w życiu widzi ksiynżno i to Brunchilda i do tego
żywcym zamurowano bez złego ksiyńcia.Podszed do siatki i za paczył sie w te czorne świyconce
oczy.
-Powiydź jak ci je na imie,spytała.
-Jo je Albin,Albin Knefel a moja mamulka wołajom Kinga.
-Tusz cie przyjmuja do mojego orszaku,bydziesz kamerdynerym i bydziesz robiył wszystko co ci korza.Bydziesz mnie czesoł,ubiyroł a jak bydymy sami to mie bydziesz chaloł.Jyno pamiyntej,że
musisz sie do mnie zwrocać-jasnie pani.Synek stoł przyklejony do płota z gymbom szyroko otwartom
i nie umioł sie nadziwać na swoja jaśnie pani-tako była gryfno.
Od tego czasu Albin w tajymnicy przed wszystkimi kożdego dnia przystowołw rogu drugej
stacyji kaj czekała na niego jaśnie pani Brunchilda kero zawsze miała dlo niego polycynie,a to
sznurowoł ji czewiki a to kozała se zerwać kwiotek gynsipympek kery rósł wele drogi.Roz przy-
trefiyło sie coś blank inszego.Jaśnie pani kozała mu podyjść blank blisko do płota a po tym
oroz dźwigła spódnica i pokozała mu coś łogromnie dziwnego,było to czorne i feste kudłate,
-choć sam do mie ty mój ogierze,szeptała sama do siebie.Podej mi swoje łapsko i dotykej ta czorno sowa kero nie umi żyć bez ciebie.Wroz jaśnie pani stoła sie groźno.W żeloznym uścisku
czymała jego rynka i w jakimś niezrozumiałym zapamiyntaniu pociyrała niom ta czorno sowa kero stoła sie gorko i wilgotno.Prziklejono do płota wiła sie ani piskorz,szeptała dziwne słowa a mina miała tako,że Albina oblecioł strach.Szczyńście,że po chwili sie uspokojyła o po malutku
stowała sie uzaś jaśnie oświyconom ksiynżnom Brunchildom.Obiecała mu wielko nagroda oroz,że
pojadom razym na riwera choć nie wiedzioł co te słowo znaczy.Pomalutku Albin oswojoł sie z
Brunchildom,przestoł sie jom boć a ona pokozywała mu co roz to insze dziwy kere chowała pod
spódnicom.Zdarzyło sie roz a było to w taki dziyń,że słonko piyknie przygrzywało a krzew bzu
kery rosnoł w samuśkim rogu płotu dowoł taki zapach ani by kery skropiył cołki śiat perfumom
takom samom jako mo Brygida baba od gospodorza.Brunchilda była spolegliwo.Siedziała pod kszokiym bzu z nogami podwiyniyntymi z rynkami na kolanach.Albin siedzioł po drugej stronie
płota i suchoł jak szeptała o łonkach pełnych kwiotków o sorynkach kere som take strachliwe...
Wszystko stoło sie nogle.Znienacka do Brunchildy podeszła baba,pyrtła jom tak,że ta szkopyrtła sie na plecy.Postawiyła na niyj noga i pedziała.
środa, 26 października 2011
sobota, 22 października 2011
Grzyszne Przypadki Albina Knefla
Przypadek Piyrszy-Bociek
========================
Mecyje z Albinym były od samego początku a tak po prowdzie to jeszcze wcześniyj.Wszystko
zaczło sie od tego,że jego mamulka piykno Kinga wpadła w szkaradne sidła grzychu.Posuchejcie jak
tymu było.
Kinga miała 16 lot była dziołchom fest wyrośniyntom i jak to padajom wszystkie babskie tajle miała
na swoim miejscu.Jyno,że w głowiczce sztyjc była jeszcze dzieckiym,naiwnom dziołszkom kero wierzyła w to co prawiyli ji starsi-mamulka,ciotka Ana abi farosz.Kinga wierzyła,że jom przyniosł
bociek kery mo gniozdo na komiie od nieczynnej cegielni abo,że jak bydzie niegrzeczno to jom po
topi utopek kery rzondzi w glinioku.Kinga wierzyła tyż w złe duchy kiere siedzom w zakamarkach
i straszom ludzi a nojbardziyj wierzyła w beboka.Jak sie pytała mamulka kaj je od niyj tatulek to
ta odwrocała głowa i dziwała sie na komin.Tak dziołszka uwierzyła,że bociek podziuboł od niyj
mamulka i od tego dziubanio ona przyszła na świat.Z czasym ludzie przestali sie dziwić jak Kinga
szła na skraj lasu,siodła se wele komina i dziwała sie na swojego tatulka boćka.
Zdarzyło sie roz,że pani rechtorka prziszła do szkoły ogromnie uradowano,Antek to pedzioł,że słyszoł na własne uszy jak se podśpiywywała co sie jeszcze nigdy nie zdarzyło.Pani
wlazła do klasy uśmiychniynto od ucha do ucha i pedziąła,że w doma zakwitła jyj agawa-to je taki
kaktus kery kwitnie jyno roz w swoim życiu.Skuli tego dzisiej nie bydzie pytanio a cołko klasa
pudzie na szpacyr do lasu a za to dzieci majom napisać wypracowanie na tymat"Opisz zawód swojego
ojca i napisz jak zarabio na utrzymanie swojej rodziny".Po paru dniach pani przywołała do tablicy Kinga i kozała ji przeczytać swoje wypracowanie przed cołkom klasom.Kinga wylazła z ławki stanyła przed klasom,zrobiyła szykowny dyg i zaczła czytać:"Moj tatulek mo dwie długaśne
czerwone szłapy".Cołko klasa rykła śmiychym.Pani uspokojyła klasa i kozała Kindze czytać dalyj:
"Moj tatulek mo długaśny szumny ogon kery jak stoji na jednej szłapie to mu zwiso ale jak sie
zabiyro do lotanio to sie robi taki wielgachny",Klasa tak sie śmioła,że rechtorka musiała piznąć
kluczami w blat stołu co by zaprowadzić porzondek.Czytej dalyj pedziała rechtorka a sama aż sie
czonsła ze śmiychu."Moj tatulek mo wszystko chude i duge a nojdłuższy to mo dziub.Mój tatulek
je z zawodu boćkym kery sztyjc łazi po łonkach i bażołach i łapie żaby,zaskrońce i insze goździajstwo.Moja mamulka woło na niego stary klekot na kerego cza se dować pozór bo ani sie baba obejrzy a je po dziubano."Wszyscy sie śmioli a rechtorka to tak sie trzonsła aż ji spadły
brele.
Roz synki zbereźniki naszli jom jak siedziała na miedzy wele cygielni i dziwała sie na konim na kerym paradnie stoł bociek i klekotoł na cołki kaepentel.Paulek Frup pedzioł
-no Kinga wdrop sie na strom do swojego tatulka".Ale synki jak to synki po godali po lecieli
dalyj kopać bal uszyty ze szmat.Tak Kinga naszoł wyndrowny łajdus kery smykoł sie po okolicy.
-Jako szumno dziołszka a jakie szumne nóżki a jako aksamitno gymbiczka zagadywoł na poczontek.
-Joch je Kinga cera od bocka kery siedzi na kominie,jyno jo nie umie sie spinac po stromach.
-Szykownego mosz tatulka zagadywoł łajdus,isto po nim mosz take szumne nóżki jyno,że tatulek
mo czerwone a ty mosz bieluske.Wiysz co zrobiymy pokożymu mu twoje gniozdeczko to isto sie skysi
i slezie z komina by se trocha podziubać".Łajdus tak zbajerowoł dziołszka,że ta odsłoniyła swoje
gniozdeczko a za jego namowom naciongła na głowa spódnica co by sie bociek nie wylynkoł i zbajerowano zaczła wołac,
-boćku tatulku co siedzisz na kominie slyź i siedniyj se wele mnie a niy miyj strachu nie byda
sie dziwać mom zasłoniynte oczy".
Bociek śloz tak gibko,że wyglondało na to,że jyjo czekoł na zaproszynie.Siod se wele Kingi i pomalutku zbliżoł sie do dziołszki aż w końcu sie usadowiył w gnopzdeczku a był taki miongliwy,
że Kindze sie to spodobało.Jak se bociek poszoł Kinga zdjynła spódnica z głowy ale nikogo już
wele nuyj nie było ani bocka ani łajdusa.Od tego czasu młodziudko dziołszka czynsto chodziyła
pod komin,zadziyrała spódnica i wołała na swojego tatulka boćka co by jom po dziuboł.
I przy chodziył i dziuboł a Kindze przy kozoł co by sie nie chwolyła we wsi,że mo take spodkania ze swoim taulkym bo ludzie som zowistni i jak sie dowiedzom to po bulom mu gniozdo i bydzie musioł przeniyść sie kaj indziyj i już nie bydo sie spotykać.I tak by to trwało
isto pora miesiyncy kej by niy faroż.Wielebny wybroł sie na szpacyr szeł wele komina i odmawio brewiorz jak oraoz słyszy tako godka:
-no Kingo podniyś spódnica i pokoż mi swoje gniozdeczko co bych cie mog podziubać tak szykownie jak łońskigo razu,a zasłoń oczka co byś mnie nie widziała bo jak mnie ujrzysz to byda musioł odlecieć do ciepłych krajów a ty zostaniesz sama i już mnie wiyncyj nie zoboczysz.Dziwo sie
faroż,przeciyro brele czy aby mu sie to nie śni.Kinga podnosi spódnica,zasłanio oczka a z kszoków wyłazi kto?Łajdus oszkliwiec jedyn kery udowo bocka.Faroż aż sie za fuczoł,wytar brele sznuptechlom,łapnoł dymbulec kery leżoł na miedzy i jak rzaznoł łajdusa w sago rzić to mu
zaroz przeszły gupoty i uciykoł aż sie za nim kurzyło.
Od tego czasu młodziudko Kinga nie przychodziyła już na miedza bo ji faroż wyklarowoł żeby se oszczyndzała swoje gniozdko i ostawiyła go dlo tego kery po prowadzi jom do ołtorza.
Ale było już za późno.Łajdus tak po dziuboł młodo głupio dziołszka,że ta zaczła grubnońć aż
w końcu na świat przyszoł mały bajtel kerymu dali na chrzcie Albin.I choć na chrzście zmyli
z niego grzych piyrworodny to i tak cołko wiozka godała,że Albin je grzyszne dziecko bo od niego mamulka piykno Kinga uwierzyła w boćka.
cdn
========================
Mecyje z Albinym były od samego początku a tak po prowdzie to jeszcze wcześniyj.Wszystko
zaczło sie od tego,że jego mamulka piykno Kinga wpadła w szkaradne sidła grzychu.Posuchejcie jak
tymu było.
Kinga miała 16 lot była dziołchom fest wyrośniyntom i jak to padajom wszystkie babskie tajle miała
na swoim miejscu.Jyno,że w głowiczce sztyjc była jeszcze dzieckiym,naiwnom dziołszkom kero wierzyła w to co prawiyli ji starsi-mamulka,ciotka Ana abi farosz.Kinga wierzyła,że jom przyniosł
bociek kery mo gniozdo na komiie od nieczynnej cegielni abo,że jak bydzie niegrzeczno to jom po
topi utopek kery rzondzi w glinioku.Kinga wierzyła tyż w złe duchy kiere siedzom w zakamarkach
i straszom ludzi a nojbardziyj wierzyła w beboka.Jak sie pytała mamulka kaj je od niyj tatulek to
ta odwrocała głowa i dziwała sie na komin.Tak dziołszka uwierzyła,że bociek podziuboł od niyj
mamulka i od tego dziubanio ona przyszła na świat.Z czasym ludzie przestali sie dziwić jak Kinga
szła na skraj lasu,siodła se wele komina i dziwała sie na swojego tatulka boćka.
Zdarzyło sie roz,że pani rechtorka prziszła do szkoły ogromnie uradowano,Antek to pedzioł,że słyszoł na własne uszy jak se podśpiywywała co sie jeszcze nigdy nie zdarzyło.Pani
wlazła do klasy uśmiychniynto od ucha do ucha i pedziąła,że w doma zakwitła jyj agawa-to je taki
kaktus kery kwitnie jyno roz w swoim życiu.Skuli tego dzisiej nie bydzie pytanio a cołko klasa
pudzie na szpacyr do lasu a za to dzieci majom napisać wypracowanie na tymat"Opisz zawód swojego
ojca i napisz jak zarabio na utrzymanie swojej rodziny".Po paru dniach pani przywołała do tablicy Kinga i kozała ji przeczytać swoje wypracowanie przed cołkom klasom.Kinga wylazła z ławki stanyła przed klasom,zrobiyła szykowny dyg i zaczła czytać:"Moj tatulek mo dwie długaśne
czerwone szłapy".Cołko klasa rykła śmiychym.Pani uspokojyła klasa i kozała Kindze czytać dalyj:
"Moj tatulek mo długaśny szumny ogon kery jak stoji na jednej szłapie to mu zwiso ale jak sie
zabiyro do lotanio to sie robi taki wielgachny",Klasa tak sie śmioła,że rechtorka musiała piznąć
kluczami w blat stołu co by zaprowadzić porzondek.Czytej dalyj pedziała rechtorka a sama aż sie
czonsła ze śmiychu."Moj tatulek mo wszystko chude i duge a nojdłuższy to mo dziub.Mój tatulek
je z zawodu boćkym kery sztyjc łazi po łonkach i bażołach i łapie żaby,zaskrońce i insze goździajstwo.Moja mamulka woło na niego stary klekot na kerego cza se dować pozór bo ani sie baba obejrzy a je po dziubano."Wszyscy sie śmioli a rechtorka to tak sie trzonsła aż ji spadły
brele.
Roz synki zbereźniki naszli jom jak siedziała na miedzy wele cygielni i dziwała sie na konim na kerym paradnie stoł bociek i klekotoł na cołki kaepentel.Paulek Frup pedzioł
-no Kinga wdrop sie na strom do swojego tatulka".Ale synki jak to synki po godali po lecieli
dalyj kopać bal uszyty ze szmat.Tak Kinga naszoł wyndrowny łajdus kery smykoł sie po okolicy.
-Jako szumno dziołszka a jakie szumne nóżki a jako aksamitno gymbiczka zagadywoł na poczontek.
-Joch je Kinga cera od bocka kery siedzi na kominie,jyno jo nie umie sie spinac po stromach.
-Szykownego mosz tatulka zagadywoł łajdus,isto po nim mosz take szumne nóżki jyno,że tatulek
mo czerwone a ty mosz bieluske.Wiysz co zrobiymy pokożymu mu twoje gniozdeczko to isto sie skysi
i slezie z komina by se trocha podziubać".Łajdus tak zbajerowoł dziołszka,że ta odsłoniyła swoje
gniozdeczko a za jego namowom naciongła na głowa spódnica co by sie bociek nie wylynkoł i zbajerowano zaczła wołac,
-boćku tatulku co siedzisz na kominie slyź i siedniyj se wele mnie a niy miyj strachu nie byda
sie dziwać mom zasłoniynte oczy".
Bociek śloz tak gibko,że wyglondało na to,że jyjo czekoł na zaproszynie.Siod se wele Kingi i pomalutku zbliżoł sie do dziołszki aż w końcu sie usadowiył w gnopzdeczku a był taki miongliwy,
że Kindze sie to spodobało.Jak se bociek poszoł Kinga zdjynła spódnica z głowy ale nikogo już
wele nuyj nie było ani bocka ani łajdusa.Od tego czasu młodziudko dziołszka czynsto chodziyła
pod komin,zadziyrała spódnica i wołała na swojego tatulka boćka co by jom po dziuboł.
I przy chodziył i dziuboł a Kindze przy kozoł co by sie nie chwolyła we wsi,że mo take spodkania ze swoim taulkym bo ludzie som zowistni i jak sie dowiedzom to po bulom mu gniozdo i bydzie musioł przeniyść sie kaj indziyj i już nie bydo sie spotykać.I tak by to trwało
isto pora miesiyncy kej by niy faroż.Wielebny wybroł sie na szpacyr szeł wele komina i odmawio brewiorz jak oraoz słyszy tako godka:
-no Kingo podniyś spódnica i pokoż mi swoje gniozdeczko co bych cie mog podziubać tak szykownie jak łońskigo razu,a zasłoń oczka co byś mnie nie widziała bo jak mnie ujrzysz to byda musioł odlecieć do ciepłych krajów a ty zostaniesz sama i już mnie wiyncyj nie zoboczysz.Dziwo sie
faroż,przeciyro brele czy aby mu sie to nie śni.Kinga podnosi spódnica,zasłanio oczka a z kszoków wyłazi kto?Łajdus oszkliwiec jedyn kery udowo bocka.Faroż aż sie za fuczoł,wytar brele sznuptechlom,łapnoł dymbulec kery leżoł na miedzy i jak rzaznoł łajdusa w sago rzić to mu
zaroz przeszły gupoty i uciykoł aż sie za nim kurzyło.
Od tego czasu młodziudko Kinga nie przychodziyła już na miedza bo ji faroż wyklarowoł żeby se oszczyndzała swoje gniozdko i ostawiyła go dlo tego kery po prowadzi jom do ołtorza.
Ale było już za późno.Łajdus tak po dziuboł młodo głupio dziołszka,że ta zaczła grubnońć aż
w końcu na świat przyszoł mały bajtel kerymu dali na chrzcie Albin.I choć na chrzście zmyli
z niego grzych piyrworodny to i tak cołko wiozka godała,że Albin je grzyszne dziecko bo od niego mamulka piykno Kinga uwierzyła w boćka.
cdn
piątek, 21 października 2011
cdn Perske Oko Śloński Ślyp
Mary
----
Coś ostatnimi czasy
na chodzą mnie nocne mary
włażom mi pod pierzyna
wciongają mnie w swoje nory
a razym z marami przychodzom
wspomnien młodości tysionce
jak z piyknom młodom dziołszkom
leżeli my se na łonce.
Cóż musza Ci pedzieć Pon Boczku
żeś piyknie tyn świat wyrychtowoł
żeś obok trowy i kwiotków
take cudo jak baba zmajstrowoł
no se pomyślcie chłopy
pomyślcie kameraty
co by bez bab robiyły
te nasze chłopske charmaty.
s.ptaszyński
Rzykanie
--------
Cichy szmer deszczu na liściach jaworu
łechce moje uszy szeptym natury
za to,że to słysza-dziynkuja ci Panie.
W ledwo rysujoncym sie brzasku
budzi mnie koncert-klonskanie trelowanie
za to,że to słysza-dziynkuja ci Panie.
Dziwom sie w płomiyń kominka
uczestnicza w procesie polynio
i za to,że pozwolosz mi dostrzec koniec
wszechrzeczy dziynkuja ci Panie.
W zmynczonych oczach staruszki matki
dostrzegom obroz mojego przemijanio
i za to,że to dostrzegom dziynkuja ci Panie.
s.ptaszyński
Ślońskie Wołanie
----------------
Śłuchejcie Piastowie zaklynci
na wszystkich ślońskich cokołach
czas obudzić sie do czynu
gdy głos trombki woło.
Pomożcie nom ślońscy bracia
zamarli hań w przeszłości
stworzyć cudne ślońskie kraje
na miara Waszek wielkości.
Wzywom ksionżont spod Głogowa
Brzegu czy Opola
zew swobody i wolności
na cołki Ślońsk woło.
Tu na naszej ślońskej ziymi
kaj slońzoki żyjom
niech se rzondy sprawiedliwe
sami łodprawujom.
s.ptaszyński
----
Coś ostatnimi czasy
na chodzą mnie nocne mary
włażom mi pod pierzyna
wciongają mnie w swoje nory
a razym z marami przychodzom
wspomnien młodości tysionce
jak z piyknom młodom dziołszkom
leżeli my se na łonce.
Cóż musza Ci pedzieć Pon Boczku
żeś piyknie tyn świat wyrychtowoł
żeś obok trowy i kwiotków
take cudo jak baba zmajstrowoł
no se pomyślcie chłopy
pomyślcie kameraty
co by bez bab robiyły
te nasze chłopske charmaty.
s.ptaszyński
Rzykanie
--------
Cichy szmer deszczu na liściach jaworu
łechce moje uszy szeptym natury
za to,że to słysza-dziynkuja ci Panie.
W ledwo rysujoncym sie brzasku
budzi mnie koncert-klonskanie trelowanie
za to,że to słysza-dziynkuja ci Panie.
Dziwom sie w płomiyń kominka
uczestnicza w procesie polynio
i za to,że pozwolosz mi dostrzec koniec
wszechrzeczy dziynkuja ci Panie.
W zmynczonych oczach staruszki matki
dostrzegom obroz mojego przemijanio
i za to,że to dostrzegom dziynkuja ci Panie.
s.ptaszyński
Ślońskie Wołanie
----------------
Śłuchejcie Piastowie zaklynci
na wszystkich ślońskich cokołach
czas obudzić sie do czynu
gdy głos trombki woło.
Pomożcie nom ślońscy bracia
zamarli hań w przeszłości
stworzyć cudne ślońskie kraje
na miara Waszek wielkości.
Wzywom ksionżont spod Głogowa
Brzegu czy Opola
zew swobody i wolności
na cołki Ślońsk woło.
Tu na naszej ślońskej ziymi
kaj slońzoki żyjom
niech se rzondy sprawiedliwe
sami łodprawujom.
s.ptaszyński
poniedziałek, 17 października 2011
Hej Ślońsko Poezyjo
Ślońskie Rzykanie
------------------
Zwracom sie do ciebie Pon Bóczku
rzykom do Ciebie Wielki Boże
zdyjm z tej ziymi skarlonej
wszystkie plagi nieszczyńść morze.
Po coś obdarzył ta ziymia
wszystkich bogactw dostakiym i dobrym
skoro dlo nos prostych ludzi
żeś je takim srogim i chrobrym.
Dlo obcych te dostatki i dobra
som przyczynom bogactw bez liku
a dlo nos ludzi tej ziymi
ostoł znój ciynżko robota łod świtu do świtu.
I tak my sie wprzyngli w tyn gepel
charówy i ciynżkiej roboty
że nowet na zwykłe szpasy
ni momy już ochoty.
a po tym sie z nos śmiejom
i palcym pokozujom,
że te gupie hanysy
sztyjc jyno wongel fedrujom
a my nie umiymy wiyncyj
nic jyno ciynżko harówa
łod świtu aż do nocy
a pysk to trzymać na kłóda.
------------------
Zwracom sie do ciebie Pon Bóczku
rzykom do Ciebie Wielki Boże
zdyjm z tej ziymi skarlonej
wszystkie plagi nieszczyńść morze.
Po coś obdarzył ta ziymia
wszystkich bogactw dostakiym i dobrym
skoro dlo nos prostych ludzi
żeś je takim srogim i chrobrym.
Dlo obcych te dostatki i dobra
som przyczynom bogactw bez liku
a dlo nos ludzi tej ziymi
ostoł znój ciynżko robota łod świtu do świtu.
I tak my sie wprzyngli w tyn gepel
charówy i ciynżkiej roboty
że nowet na zwykłe szpasy
ni momy już ochoty.
a po tym sie z nos śmiejom
i palcym pokozujom,
że te gupie hanysy
sztyjc jyno wongel fedrujom
a my nie umiymy wiyncyj
nic jyno ciynżko harówa
łod świtu aż do nocy
a pysk to trzymać na kłóda.
Hej Ślońsko Poezyjo
Dzwoneczek
------------
Słysza malutki dzwoneczek
co sztyjc jyno dzwoni mi
i nic jyno mi przypomino
jak gibko mijajom dni,
że już minyła wiosna,
że lato dobiego swych dni,
że trza sie pomału rychtować
a mnie to sie nic jyno śni.
Tu bych se chcioł podskoczyć
a tam poderwać coś
po górach se po lotać
a tukej mnie boli kość.
Tu strzyko mnie w kolanie
tu mnie coś w boku żgo
a jednak kajsik w środku
jakoś muzyka gro.
Wiync legna se pod świyrczkiym
i oczka zmróża w pokorze
może pod powiekami
coś mi sie jeszcze pokoże,
może przeniczne warkocze
a może żółte nieba
z młodości chwile jaśniutkie
dlo mnie cynniejsze od chleba,
bo one karmiom moja dusza
wspomniyń jasnom kropelkom
gdy młody silny sprynżysty
żyłech miłościom wielkom.
------------
Słysza malutki dzwoneczek
co sztyjc jyno dzwoni mi
i nic jyno mi przypomino
jak gibko mijajom dni,
że już minyła wiosna,
że lato dobiego swych dni,
że trza sie pomału rychtować
a mnie to sie nic jyno śni.
Tu bych se chcioł podskoczyć
a tam poderwać coś
po górach se po lotać
a tukej mnie boli kość.
Tu strzyko mnie w kolanie
tu mnie coś w boku żgo
a jednak kajsik w środku
jakoś muzyka gro.
Wiync legna se pod świyrczkiym
i oczka zmróża w pokorze
może pod powiekami
coś mi sie jeszcze pokoże,
może przeniczne warkocze
a może żółte nieba
z młodości chwile jaśniutkie
dlo mnie cynniejsze od chleba,
bo one karmiom moja dusza
wspomniyń jasnom kropelkom
gdy młody silny sprynżysty
żyłech miłościom wielkom.
Hej Ślońsko Poezyjo
Siostry
-------
Skromność je siostrom wielkości
do mondrych krzyczy milczyniym,
pozornie zepchniynto na bok
za deptano krzykiym gawiedzi.
Tak jak prawdziwo muzyka
nie potrzebuje kolumn-decybeli,
tak wielkość obywo sie bez
fanraronady-szumu drzistoczy.
Potrzeba jyno spokoju-ciyrpliwości
by ci mondrzy ochrypli od wrzasku
spokornieli i za pukali po zapomoga
mondrości,
dostanom jom w nadmierze
ale czy strowiom?
Raczyj po żujom,po mzmlajom
i wyplujom ze wstryntym,
bo mondrość jak szlachetne wino
mo smak wytrawny-przaśny
a oni wolom lukry
kere kryjom
zjełczało zawartość środka.
-------
Skromność je siostrom wielkości
do mondrych krzyczy milczyniym,
pozornie zepchniynto na bok
za deptano krzykiym gawiedzi.
Tak jak prawdziwo muzyka
nie potrzebuje kolumn-decybeli,
tak wielkość obywo sie bez
fanraronady-szumu drzistoczy.
Potrzeba jyno spokoju-ciyrpliwości
by ci mondrzy ochrypli od wrzasku
spokornieli i za pukali po zapomoga
mondrości,
dostanom jom w nadmierze
ale czy strowiom?
Raczyj po żujom,po mzmlajom
i wyplujom ze wstryntym,
bo mondrość jak szlachetne wino
mo smak wytrawny-przaśny
a oni wolom lukry
kere kryjom
zjełczało zawartość środka.
czwartek, 13 października 2011
Perskie oko śląski ślyp
Droga życio
-----------
Jedyno którom nie warto iść
na skróty.
Biyda
-----
Biyda jak głód upokarzo
pcho człowieka do podłości.
Podobiyństwo
------------
Skoro świnskie serce
nojbardziyj pasuje do człowieka
to o czym tu godać.
Polityk
-------
Choć szczyrbaty
szczerzy kły.
Kampania wyborczo
-----------------
Nie jedyn redaktor
zwyczajnie gryzmoli
kandydat na posła
po prostu pierdoli
a obywatela...głowa boli.
Teoria wzglyndności
--------------------
Na starość człowiek powolnieje
a czas przyśpieszo.
Dojrzywanie demokracji
-------------------------
Z demokracjom jest jak z seksem
żeby korzystać z jyj przyjymności
trzeba nojpiyrw dojrzeć
Maczo-kibol
-----------
Szelkami szczylo o klata
testosteron w lajbie buzuje
jak komu przypierdoli
zaroz sie lepiyj poczuje.
Sprawiedliwość soscjalistyczno
--------------------------------
Sekretorze dzielyli równo
partia wszystko
obywatel gówno.
-----------
Jedyno którom nie warto iść
na skróty.
Biyda
-----
Biyda jak głód upokarzo
pcho człowieka do podłości.
Podobiyństwo
------------
Skoro świnskie serce
nojbardziyj pasuje do człowieka
to o czym tu godać.
Polityk
-------
Choć szczyrbaty
szczerzy kły.
Kampania wyborczo
-----------------
Nie jedyn redaktor
zwyczajnie gryzmoli
kandydat na posła
po prostu pierdoli
a obywatela...głowa boli.
Teoria wzglyndności
--------------------
Na starość człowiek powolnieje
a czas przyśpieszo.
Dojrzywanie demokracji
-------------------------
Z demokracjom jest jak z seksem
żeby korzystać z jyj przyjymności
trzeba nojpiyrw dojrzeć
Maczo-kibol
-----------
Szelkami szczylo o klata
testosteron w lajbie buzuje
jak komu przypierdoli
zaroz sie lepiyj poczuje.
Sprawiedliwość soscjalistyczno
--------------------------------
Sekretorze dzielyli równo
partia wszystko
obywatel gówno.
niedziela, 9 października 2011
Profesja
Jak sie zajmujesz politykom
Chnetka jak byś był motykom,
z tym,że motyka
za piyniondze dowo rzić
a polityk biere dudki
i czynsto nie dowo nic.
Chnetka jak byś był motykom,
z tym,że motyka
za piyniondze dowo rzić
a polityk biere dudki
i czynsto nie dowo nic.
czwartek, 29 września 2011
Szalej
Opowiadanie historyczne osnute na tle Wojen Husyckich.
Wojny Husyckie które traktować możemy jako uwerturę do wojny trzydziestoletniej były jednymi z najokrutniejszych jakie rozegrały się na ziemi Śląskiej.Zapoczątkowane rozruchami na Uniwersytecie
Praskim którego rektorem w owym czasie był Jan Hus (Gęś)-od jego imienia wojny nazwano husyckimi.
Hus był zwolennikiem teorii uczonego angielskiego Hieronima Wiklefita reformatora katolickiego.
W początkowej fazie wystąpienia miały charakter sprzeciwu wobec przewagi elementu niemieckiego
na uczelni praskiej oraz własnościom feudalnym kościoła katolickiego.Populistyczne wystąpienia
Husa który był i wielkim demagogiem i strategiem szybko przysporzyły mu wielu zwolenników.Ruch
podzielił się na umiarkowanych Kalistynów oraz radykalnych Taborytów(od góry Tabor w Czechach).
Wypada podkreślić,że Śląsk w tym czasie na mocy umowy tręczyńskiej zawartej w 1335 roku pomiędzy
Kazimierzem Wielkim a cesarzem Luksemburgiem znajdował się pod panowaniem czeskim.Demagogiczne wystąpienia Husa zjednały mu zwolenników zarówno w samych Czechach jak i krajach ościennych np
Polsce,Litwie,Rusi.Możnowładcy tych krajów zwanych kacerzami zadali ludowi śląskiemu w tym również rybnickiemu wiele cierpień,wykorzystując wojny religijne do okrutnych pogromów,grabieży,
gwałtów i mordów (C.Hofler,Geschichtsszreiber I str.564)Na Śląsku wojny miały charakter bardziej
religijny a mniej narodowościowy,stąd emocje i okrucieństwo większe tak z jednej jak i drugiej
strony.Równość wszystkich stanów,swobodny wybór religii,każdy może być kapłanem dla siebie,
zabicie katolika wiernego papieżowi jest miłe Bogu to tylko niektóre hasła z arsenału husytów
które wyzwoliły demony.Jak w każdej rewolucji hasła poszły do lamusa a żniwo zbierała straszliwa
machina gwałtu i przemocy która bogatą ziemię śląską w tym i rybnicką zamieniła w ruiny i zgliszcza.W 1428 roku na Śląsk wyruszyła wielka ekspedycja husytów której przewodził Prokop
zwany Łysy równie wielki demagog i strateg.Po spaleniu na stosie Jana Husa w Konstancji Prokop
Łysy przejął dowódco nad Taborytami.W wyprawie na Śląsk wspomagają go zastępy polskich,ruskich
i litewskich kacerzy którym przewodzą Fryderyk Ostrogski,Michał Kornicz,Dobek Puchała,Piotr
Polak,szlachcić Kuropata(wsławił się tym,że brał udział w napadzie na Jasną Górę zostawiając na policzku Matki Boskiej dwie rysy po cięciu rapierem),bratanek samego króla Władysława JagieLLy
Zygmunt Korybutowicz który gwoli ciekawości planował utworzenie państwa śląskiego ze swoją osobą w roli króla a stolicą miały być Gliwice.Byli oczywiście i śląscy zwolennicy husytów
tacy jak:eycerz Jastrząb którego prawdziwe nazwisko brzmiało Runsztajn właściciel Jastrzębia,
Połomi,Świerklan i Szerokiej,rycerz Zygfryd z Bełku,Wacław na Grójcu k/Skoczowa,Jerzy Czarny z Pszczyny i wielu wielu innych.Nawała ogarnęła cały Śląsk.Płonęły klasztory,kościoły,całe miasta
legły w gruzach.Padły:Brdo,Kluczbork,Kłodzko,Gliwice,Bytom,Buczyna,Rybnik,Świdnica,Toszek.
Bronią się Nysa,Żory,Racibórz,Żory i Pszczyna(R.Heck "Szkic do Dziejów Śląska str.197-8)W pewnym okresie obok biskupa wrocławskiego Konrada jedynie książęta karniłowsko-raciborski Mikołaj II,Oleśnicki Konrad Biały twardo opierali się husytom.
13 maja 1433 roku młody bo zaledwie 23 lata liczący MikołajII gromi wojska husyckie dowodzone
przez Bolka V Opolskiego na Górze Rudzkiej pod Rybnikiem(Jan Długosz XI,p644 a także Boczek
Codex Morawian).Do zwycięstwa Mikołaja II walnie przyczynili się rybniczanie oraz odsiecz
Żorzan pod dowództwem swojego burmistrza sławnego rycerza Frysztackiego który w bitwie pod
Grunwaldem stawał u boku króla Jagiełły.
Tyle tytułem wprowadzenia w klimat epoki.Muszę przyznać,że w niektórych przypadkach nie obeszło się bez opisów drastycznych ale obligowały mnie do tego legendy o okrutnych husytach słuchane
w dzieciństwie w czasie jesienno-zimowych szkubaczek.Jestem przecież nieodrodnym synem tej
ziemi.Poza postaciami historycznymi reszta to fikcja literacka będąca wytworem mojej wyobraźni.Wypada również zwrócić uwagę na próbę okraszenia dialogów gwarą śląską.
Kawał historii tej ziemi i leży w szufladzie.Nie stać mnie na wydanie.Jestem emerytem.
Wojny Husyckie które traktować możemy jako uwerturę do wojny trzydziestoletniej były jednymi z najokrutniejszych jakie rozegrały się na ziemi Śląskiej.Zapoczątkowane rozruchami na Uniwersytecie
Praskim którego rektorem w owym czasie był Jan Hus (Gęś)-od jego imienia wojny nazwano husyckimi.
Hus był zwolennikiem teorii uczonego angielskiego Hieronima Wiklefita reformatora katolickiego.
W początkowej fazie wystąpienia miały charakter sprzeciwu wobec przewagi elementu niemieckiego
na uczelni praskiej oraz własnościom feudalnym kościoła katolickiego.Populistyczne wystąpienia
Husa który był i wielkim demagogiem i strategiem szybko przysporzyły mu wielu zwolenników.Ruch
podzielił się na umiarkowanych Kalistynów oraz radykalnych Taborytów(od góry Tabor w Czechach).
Wypada podkreślić,że Śląsk w tym czasie na mocy umowy tręczyńskiej zawartej w 1335 roku pomiędzy
Kazimierzem Wielkim a cesarzem Luksemburgiem znajdował się pod panowaniem czeskim.Demagogiczne wystąpienia Husa zjednały mu zwolenników zarówno w samych Czechach jak i krajach ościennych np
Polsce,Litwie,Rusi.Możnowładcy tych krajów zwanych kacerzami zadali ludowi śląskiemu w tym również rybnickiemu wiele cierpień,wykorzystując wojny religijne do okrutnych pogromów,grabieży,
gwałtów i mordów (C.Hofler,Geschichtsszreiber I str.564)Na Śląsku wojny miały charakter bardziej
religijny a mniej narodowościowy,stąd emocje i okrucieństwo większe tak z jednej jak i drugiej
strony.Równość wszystkich stanów,swobodny wybór religii,każdy może być kapłanem dla siebie,
zabicie katolika wiernego papieżowi jest miłe Bogu to tylko niektóre hasła z arsenału husytów
które wyzwoliły demony.Jak w każdej rewolucji hasła poszły do lamusa a żniwo zbierała straszliwa
machina gwałtu i przemocy która bogatą ziemię śląską w tym i rybnicką zamieniła w ruiny i zgliszcza.W 1428 roku na Śląsk wyruszyła wielka ekspedycja husytów której przewodził Prokop
zwany Łysy równie wielki demagog i strateg.Po spaleniu na stosie Jana Husa w Konstancji Prokop
Łysy przejął dowódco nad Taborytami.W wyprawie na Śląsk wspomagają go zastępy polskich,ruskich
i litewskich kacerzy którym przewodzą Fryderyk Ostrogski,Michał Kornicz,Dobek Puchała,Piotr
Polak,szlachcić Kuropata(wsławił się tym,że brał udział w napadzie na Jasną Górę zostawiając na policzku Matki Boskiej dwie rysy po cięciu rapierem),bratanek samego króla Władysława JagieLLy
Zygmunt Korybutowicz który gwoli ciekawości planował utworzenie państwa śląskiego ze swoją osobą w roli króla a stolicą miały być Gliwice.Byli oczywiście i śląscy zwolennicy husytów
tacy jak:eycerz Jastrząb którego prawdziwe nazwisko brzmiało Runsztajn właściciel Jastrzębia,
Połomi,Świerklan i Szerokiej,rycerz Zygfryd z Bełku,Wacław na Grójcu k/Skoczowa,Jerzy Czarny z Pszczyny i wielu wielu innych.Nawała ogarnęła cały Śląsk.Płonęły klasztory,kościoły,całe miasta
legły w gruzach.Padły:Brdo,Kluczbork,Kłodzko,Gliwice,Bytom,Buczyna,Rybnik,Świdnica,Toszek.
Bronią się Nysa,Żory,Racibórz,Żory i Pszczyna(R.Heck "Szkic do Dziejów Śląska str.197-8)W pewnym okresie obok biskupa wrocławskiego Konrada jedynie książęta karniłowsko-raciborski Mikołaj II,Oleśnicki Konrad Biały twardo opierali się husytom.
13 maja 1433 roku młody bo zaledwie 23 lata liczący MikołajII gromi wojska husyckie dowodzone
przez Bolka V Opolskiego na Górze Rudzkiej pod Rybnikiem(Jan Długosz XI,p644 a także Boczek
Codex Morawian).Do zwycięstwa Mikołaja II walnie przyczynili się rybniczanie oraz odsiecz
Żorzan pod dowództwem swojego burmistrza sławnego rycerza Frysztackiego który w bitwie pod
Grunwaldem stawał u boku króla Jagiełły.
Tyle tytułem wprowadzenia w klimat epoki.Muszę przyznać,że w niektórych przypadkach nie obeszło się bez opisów drastycznych ale obligowały mnie do tego legendy o okrutnych husytach słuchane
w dzieciństwie w czasie jesienno-zimowych szkubaczek.Jestem przecież nieodrodnym synem tej
ziemi.Poza postaciami historycznymi reszta to fikcja literacka będąca wytworem mojej wyobraźni.Wypada również zwrócić uwagę na próbę okraszenia dialogów gwarą śląską.
Kawał historii tej ziemi i leży w szufladzie.Nie stać mnie na wydanie.Jestem emerytem.
czwartek, 22 września 2011
Westchniynie starej freli
Oj dana dana
przyszeł mi smak na oana,
może być i puklaty
bele był w mynskość bogaty,
może być ciyńki jak zmora
bele mioł ta chłopsko walora.
Oj dana dana dana
źle pod pierzynom być sama.
Oj luli luli luli
nikt nie ogrzeje nikt nie przytuli
oj luli luli luli nikt nie przytuli.
Cisza
-----
Słysza grobowo cisza
to isto wszyscy zamarli
z przerażynio a może z gańby.
Podzielyni na równe połówki
nie pasujymy do siebie
Bo czy może pasować połówka
miłości i nadziei
do poskryncanej jak karbinadel
połówki podłości i zdrady.
Mijomy sie na ulicach
i uciekomy oczami kajś w bok
Ty sie boisz,że ujrza w twoich oczach zdrada
jo sie boja,że znojda potwiyrdynie moich przypuszczyń.
Przeklyństwym je żyć we wspólnocie
w kerej ojcowie rozsiywajom zwątpiynie w duszach dzieci.
Może spróbujmy rozerwać ta cisza
błyskiym pierona kary i poniżynio
Niech ci kerzy zwątpiyli
ubierom sie w szary pokutne
niech ci kerzy zostali wierni
szyroko pozewrzom ramiona.
s.ptaszyński
przyszeł mi smak na oana,
może być i puklaty
bele był w mynskość bogaty,
może być ciyńki jak zmora
bele mioł ta chłopsko walora.
Oj dana dana dana
źle pod pierzynom być sama.
Oj luli luli luli
nikt nie ogrzeje nikt nie przytuli
oj luli luli luli nikt nie przytuli.
Cisza
-----
Słysza grobowo cisza
to isto wszyscy zamarli
z przerażynio a może z gańby.
Podzielyni na równe połówki
nie pasujymy do siebie
Bo czy może pasować połówka
miłości i nadziei
do poskryncanej jak karbinadel
połówki podłości i zdrady.
Mijomy sie na ulicach
i uciekomy oczami kajś w bok
Ty sie boisz,że ujrza w twoich oczach zdrada
jo sie boja,że znojda potwiyrdynie moich przypuszczyń.
Przeklyństwym je żyć we wspólnocie
w kerej ojcowie rozsiywajom zwątpiynie w duszach dzieci.
Może spróbujmy rozerwać ta cisza
błyskiym pierona kary i poniżynio
Niech ci kerzy zwątpiyli
ubierom sie w szary pokutne
niech ci kerzy zostali wierni
szyroko pozewrzom ramiona.
s.ptaszyński
niedziela, 18 września 2011
Oszkubek - utopek spod Rudy.
Ukazał się mój zbiór opowiadań gwarowych, o rybnickim utopku - Oszkubku. Zapraszam wszystkich do zapoznania się z zabawną książką, opowiedzianą gwarą rybnicką.
sobota, 10 września 2011
O cilipie Albinie i koczce Tilce
To co Wom dzisiej połosprawiom zdarzyło sie naprowda.Na świecie była wielko wojna a joch był małym bajtlym i chodziyłech do nimieckej szkoły a po szkole pomogołech starzikowi przy gospodarce.Pamiyntom był piykny letni poranek,klara grzoła a na niebie nie było ani jednej
chmurki.Starzik padali co bydymy dzisiej bronować pole za stodołom bo cza wysioć saradela.
Ach tyn moj starzi Piotrek,podziwali sie na niebo i pedzieli co przy takej szumnej pogodzie
amerykony bydom isto bombardiyrować Kyndzierzyn i Blachownia.Jeszcze nie skończyli godać jak
oroz coś cupło mie w gowa.Do czopki wpod mi wały cilip kery isto wypod z gniozda.Biydok mioł złomane skrzydło i nie umioł lotać.Starka Maryjka padali co bych cilipa wsadziył do słomionki
wele pieca kaj śpi młodo koczka nazywali jom Tilka bo była miongliwo ani ciotka Tilka.Koczka
bydzie miała śniodanie a przy okazji nauczy sie polować.Zrobiyłech jak starka kozali i poje-
chołech ze starzikym w pole.Dzwoniyli na Anioł Pański jak syryny ogłosiyły"fligeralarm"-alarm
lotniczy.Ledwo skończyli my ostatnio zdrowaśka jak na niebie pokozały sie fligry.Leciały wysoko
że z ziymi wyglondały ani wielke ptoki jyno szum motorów pokozywaoł,że to potynga kero leci
nod Blachownia kaj Hitler produkowoł sztuczno bynzyna co by jom zniszczyć.Starzik padali co jak
amerykony bierom sie za wojaczka to Hitler je już "kaput".Ostatnio raja fligrów przelorywała nod nami jak oroz od jednego oderwało sie coś i leciało prosto na nasza chałupa.Świynty Antoniczku pedzieli starzik dyć to je bomba.W chałupie som starka moja mamulka siostry i brat.Starzik sie przeżegnali,zostawiyli konie i na przijmo lecieli do chałupy a jo za nimi.
Słyszołech jak głosno rzykali co by bomba nie trefiyła do naszej chałupy.Starzik Pietrek to
byli szpec,tak pozałatwiali z Panym Bogiym,że bomba spadła wele chałupy i nie wybuchła.Leżała
na Tkoczowym polu i czekała aż przijadom wojoki.Nimce przijechali coś tam klupali przikłodali
ucho do blachy,na koniec odkrynciyli jakeś śruby i okozało sie,że to nie była bomba jyno wielki
kanister na bynzyna a do tego keryś nasroł do środka.Ci kerzy stoli bliżyj padali,że śmierdziało
ani by kery diobła rozczas.Starzik padali,widzisz karlusie to som amerykony,prowadzom wojna,robiom interesy i jeszcze błoznujom.Było dobrze popołudniu jak my skończyli robota.Ledwo
my przijechali na plac a starka wołajom co by sie podziwać do słomjonki bo takich cudów jeszcze nie widzili.Dziwom sie a koczka leży zawiniynto w kłymbek a ze środka wystowo dziubek cilipa
kery popiskuje ze zadowolynio.Widzioł to świat,koczka kero miała zrżrać cilipa na śniodanie
grzeje go ani kwoka pisklynta.
Trwało to pora dni cilip nie wyłaziył ze słomionki jyno sztyjc sie wygrzywoł a od czasu do czasu
dziuboł okruszki chleba i insze resztki.Jak doszoł do siył to zaczon łazić po kuchni i znochwiać
resztki kere spadły ze stołu.Lotać lotoł słabo,nojwyżyj na stoł abo bifyj.Wszystko by grało kej
by niy to,że był ogromnie pyskaty.Ćwiyrgolył od rana do nocy a to coś mu nie pasowało w słomionce a to Tilka nie chciała go suchać,sztyjc coś.Skuli tego starka nazwali go Albin od
synka od somsiadki kery deptoł w kościele organy i tysz sztyjc sie wadziył ze wszystkimi.Ale było widać,że z koczkom Tilkom skamraciył sie na całego.Czynsto bywało tak,że Tilka leżała w
słomionce a Albin łaziył po niyj,rozdropowoł sierść jak by szukoł błechów.Tilka to lubiała
nadstawiała sie na wszystkie strony i mruczała zadowolono.Nojwiyncyj szpasu było jak Tilka
brała Albina na szpacyr,było to tak,że Albin siodoł Tilce na pukel abo na czubek głowy i razym
maszyrowali bez plac do zegrody.Z dalsza wyglondało to tak jak by Tilka miała ogromniasto buła
na łepie.Wszystko grało do czasu.Mecyje zaczły sie jak Albin zaczon paskudzić kaj popadnie
Haja była na cołko chałupa jak roz Albin nasroł starce do garca z kartoflami.Dostoł szmatom i od tego czasu uciykoł przed starkom ani przed ogniym.Ogromnie nie był rod jak Tilka pyrtała go
łapom bo chciała sie bawić.Nerwowoł sie,jeżył pióra i wrzeszczoł zły jak szerszyń ale jak on
mioł chyntka na błozna to Tilka musiała go suchać.I choć było z nim trocha mecyji to po cichu
wszyscy byli radzi,że w chałupie je sie z czego śmioć.Ale roz Albin przebroł miarka.A było to
tak.Wzionłech go na noc do łóżka.Z poczontku wszystko szło dobrze,joch leżoł pod pierzynom a
Albin siedzioł na łożnicy i kimoł jyno po czasie zaczło go mierzić i bezkurcyjo jedyn z nudów
ćwiergolył na cołki karpentel.No i haja gotowo.Tatulek wziynli lacz i ciepli nim w cilipa ale nie trefiyli no to poprawiyli uzaś nie trefiyli,no to zaczli buczeć po mnie,że jak chca spać z cilipym to musza go czymać pod pierzynom.Mamulka zgasiyli światło i pomalutku wszyscy za snyli.
Drugo haja zaczła sie nod ranym.Zrobiyło sie widno i Albin zaczon lotać po izbie.Tatulek chrapali ani staro"ajzenbana",leżeli na puklu z gymbom otwartom no i Albin siod tatulkowi na
kichol.O świynto Petronelko co sie nie pochało.Tatulek wyskoczyli z łóżka bo im sie zdowało,że
ich dusi mora,mamulka uznali,że oszkliwiec Albin nasroł im do szklonki kaj czymali sztuczny
gebis.Wurok był jedyn.Kara śmierci dlo cilipa.Albin zapod sie pod ziymia.No i wiycie jak to je
cołko wina i cołko złość spadła na mnie.Dostołech klapaczkom na muchy i musiołech lotać z hadrom
i pucować wszystkie miejsca kere za paskudziył Albin. Ale tak po prowdzie to wom powiym,że jyno jowiedzioł kaj skrył tyn przejynty cilip.Od czasu jak podpod starce mioł jedno miejsce kaj go
żodyn nie umioł znolyść.Była to prawo zadnio noga od bifyju ta wele dźwiyrzy skond wszystko
widzioł i słyszoł a kaj żodyn go nie umioł dopaść.Jak wszystko ucichło a moj tatulek poszli
do roboty wzionłech Albina i zaniosłech go do chlywa co by przeczekoł wrawy czas.No ale Albin
to był hajok kery sztyjc sie musioł z kimś wadzić abo prać.W cglywie jaskółki mioły gniozdo a
do tego miały młode no i mecyje gotowe.Chcioł nie chioł musiołech Albina z chlywa zabrać bo
starka pedzieli,co jaskółki to som boże ptoszki i nikt nie bydzie ich szterowoł.Starzik narychtowali mi pusto biksa do środka wsadzić cilipa,nakryć papendeklem i wziońć se na prze-
czekanie.Nojgorsze było to,że biksa z Albinym musiołech nosić do szkoły,Wlozłech do klasy biksa
wsadziyłech pod ławka tak co by żodyn nie widzioł,robia świynto mina i czekom.A musza wom pedzieć,że w nimieckej szkole nie było szpasu.Rechtor her Urbanek był ogromnie srogim w rynkowie nosiył czcina kerom walył po rynkach jak jyno keryś coś przeskroboł.Puki co wszystko
grało.Her Urbanek wloz do klasy pedzioł pedzioł"Heil Hitler" a spod mojej ławki odpowiado mu
ćwiyrgolynie cilipa.Rechtor zgupioł,opuściył brele i rozglondo sie po klasie i szuko skond
dochodzi głos cilipa.Urbanek śmiysznie krynci głową ani sikorka,zaglondo po oknach nowet za
tabula czy aby tam cilip nie uwił gniozdo.Gniozda nie znaloz a przejynty Albin rozćwiyrgolył sie na cołki karpentel.Świynty Karolu Boromeuszu pomóż bo przez tego cilipa dostana ekstra
rzazy,byda w kościele deptoł organy ale niech tyn przejynty cilip zamknie tyn dziub.Wroz Urbanek stanoł przed klasom i pado"no ja das ist ein gute schpas"-no ja to jest dobry żart,
kery umi tak piyknie ćwiyrgolić niech stanie przed klasom.Cicho,żodyn sie nie ruszo a Albin
zamkniynty w biksie wrzeszczy coroz głośniyj.Urbanek sie znerwowoł,kozoł cołkej klasie stanońć
wele ławek i wyciongnońć rynce,nie pomogło.Kozoł wszystkim czymać rynce przed sia i otworzyć
gymby,isto uznoł,co keryś mo ukryto piszczołka.Nie pomogło.W ostatniej chwili przewróciyłech
biksa w kerej siedzioł Albin,uznołech co jak bydzie lotoł po klasie to rechtor nie bydzie
wiedzioł do kogo cilip noleży.Urbanek chodzi od ławki di ławki i szuko piszczołki a w tym
czasie Albin na moje utropienio przecisko sie bez dziura w ławce kaj było miejsce na "tintenhaltry"-kałamaże.No ja to je moj konie.Przejynty Albin miost lotać po klasie uznoł,
że lepiyj bydzie przeciskać sie bez dziura.Jak Urbanek przyszoł do mojej ławki to cilip był
już do połowy przełonaczony z dziury.Rechtor stanoł poprawiył brele i dziwo sie roz na mnie roz na ławka.Słyszy głos cilipa a ptoka nie widzi bo mioł słaby wzrok.Urbanek uznoł,że co nie-
dowidzi to do wonio.Zaczon niuchać kicholym,dotar do blatu ławki a w tym czasie Albin przecis
sie bez dziura i zadowolony otrzepowoł skrzydła,że wyloz z tej ciasnej biksy.Doszło do tego,że
na blacie ławki spotkali sie rechtor Urbanek z dugim hudym kicholym i Albin kery nie bołsie
ludzi i ćwiyrgolył w nojlepsze.Chwilka tyczyli na przeciw siebie,w końcu Urbanek wyprostowoł
sie i pyto sie"was ist das"-co to jest.Albin odpowiadom;"was bedeute Albin-co znaczy Albin.
No Albin znaczy cilip znaczy "sperling",jonkołech sie coroz bardziyj.To był moj koniec.Za
używanie polskich słów była kara jak amyn.Stanonć przed klasom wyciongnońć rynce i czekać.
Kara dziesiyńć szlagów czcinom na rynce.W czasie jak Urbanek wyciongoł z rynkowa czcina na
mojej prawej rynce usiod Albin.Zawsze tak robiył jak my wychodziyli na szpacyr,tak ech go
wycuchtowoł.Rechtor zamachnoł sie ale i wroz se zmiarkowoł,że coś je nie tak.Schylył sie ani
by mnie chcioł pocałować w rynka;wyprostowoł sie,poprawiył brele i dziwo sie roz na mnie roz na Albina kery zadowolony siedzioł mi na rynce i czyściył pióra.Wroz stoło sie coś co nigdy nie
miało miejsca,Urbanek zaczon sie śmioć,przetar spocone brele dziwo sie roz na mnie roz na Albina i nic jyno ktynci głowom.W końcu schowoł czcina mnie posłoł do ławki i kozoł co bych
opowiedzioł cołkej klasie jak do tego doszło żech sie skumplowoł z cilipym.Wszyscy suchali mojej opowiastki o Cilipie Albinie i Koczce Tilce a jak ech doszoł do miejsca w kerym Albin nasroł starce do ganca z kartoflami to wszyscy sie śmioli a Urbanek sztyjc wyciyroł brele
sznuptechlom.
Albin zrobiył jeszcze jedna rzecz w chałupie i to tako,że mu wszyscy zaczli pszoć nowet starka
Maryjka i moj tatulek Ignac.A było to tak.Starka chowali szykowne stado cip kerym przewodziył
kokot wołali go August.Kokot był taki napastliwy a taki hajok,że chnetka nie było mu rady.On rzondziył na cołkim placu i nowet pies przy budzie mu nie podskoczył.Było to w niedziela po obiedzie wszyscy my siedzieli w laubie przed chałupom jak wroz na plac wylazła Tilka a na łepie niosła Albina.Koczka maszyrowała na przijmo bez plac do zegrody jak wroz droga ji zastompiył
kokot August.Tilka chciała go wyminońć ale August szukoł haji.Zaczon tańcować,dropać paurami ziymio jeżył sie ani pultok na zolytach.Albin sfurgnoł i usiod na gnotku.Cołki plac zamarł.
Cipy przestały dziubać ziymio,pies Muszka usiod przed budom i śmiysznie ruszoł uszami.Zdowało sie,że Tilka je przegrano jak wroz stało sie coś niespodziywanego.Albin sfurgnoł z gnotka i ze
zadku zaatakowoł Augusta.Wylynkany kokot uciyk miyndzy cipy kaj sie odgażoł jaki to on je mocny.A Albin jak by nigdy nic usiod na łepie Tilki i razym maszyrowali do zegrody.Starka padała,co jak żyjom to nie widzieli takej porki.Od tego czasu wszyscy pszoli i Albinowi i Tilce
a na gorce z kartoflami kładli pokrywki zaś szklonki z gybisami nakrywali talyrzykami.
Miało sie ku wiośnie jak rechtor Urbanek pozwoł mnie do tabuli i kozoł opowiedzieć cołkej
klasie jak Tilka i Albin przezyli zima.Wszystko jyno niy to.Bydzie gańba.Nie umia pedzieć słowa
czuja w gardle słono ślina a oczka tysz mi coś zachodzom.Ni ma Albina,cilipa,wróbla,sperlinga
Urbanek poprawio brele i czeko.Panie rechtor miesionc tymu do Tilki zaczon przichodzić na
zolyty kocur.Albin myśloł,że wszyske koty som jak Tilka i siod ji na łepie i razym poszli na
zolyty.Kocur zaczon od tego,że zeżar Albina.Zeżar go ani mysz.Piyrszy roz mogecie mi wierzyć
widziołech jak her Urbanek poślimtowoł i pucowoł spocone brele.
chmurki.Starzik padali co bydymy dzisiej bronować pole za stodołom bo cza wysioć saradela.
Ach tyn moj starzi Piotrek,podziwali sie na niebo i pedzieli co przy takej szumnej pogodzie
amerykony bydom isto bombardiyrować Kyndzierzyn i Blachownia.Jeszcze nie skończyli godać jak
oroz coś cupło mie w gowa.Do czopki wpod mi wały cilip kery isto wypod z gniozda.Biydok mioł złomane skrzydło i nie umioł lotać.Starka Maryjka padali co bych cilipa wsadziył do słomionki
wele pieca kaj śpi młodo koczka nazywali jom Tilka bo była miongliwo ani ciotka Tilka.Koczka
bydzie miała śniodanie a przy okazji nauczy sie polować.Zrobiyłech jak starka kozali i poje-
chołech ze starzikym w pole.Dzwoniyli na Anioł Pański jak syryny ogłosiyły"fligeralarm"-alarm
lotniczy.Ledwo skończyli my ostatnio zdrowaśka jak na niebie pokozały sie fligry.Leciały wysoko
że z ziymi wyglondały ani wielke ptoki jyno szum motorów pokozywaoł,że to potynga kero leci
nod Blachownia kaj Hitler produkowoł sztuczno bynzyna co by jom zniszczyć.Starzik padali co jak
amerykony bierom sie za wojaczka to Hitler je już "kaput".Ostatnio raja fligrów przelorywała nod nami jak oroz od jednego oderwało sie coś i leciało prosto na nasza chałupa.Świynty Antoniczku pedzieli starzik dyć to je bomba.W chałupie som starka moja mamulka siostry i brat.Starzik sie przeżegnali,zostawiyli konie i na przijmo lecieli do chałupy a jo za nimi.
Słyszołech jak głosno rzykali co by bomba nie trefiyła do naszej chałupy.Starzik Pietrek to
byli szpec,tak pozałatwiali z Panym Bogiym,że bomba spadła wele chałupy i nie wybuchła.Leżała
na Tkoczowym polu i czekała aż przijadom wojoki.Nimce przijechali coś tam klupali przikłodali
ucho do blachy,na koniec odkrynciyli jakeś śruby i okozało sie,że to nie była bomba jyno wielki
kanister na bynzyna a do tego keryś nasroł do środka.Ci kerzy stoli bliżyj padali,że śmierdziało
ani by kery diobła rozczas.Starzik padali,widzisz karlusie to som amerykony,prowadzom wojna,robiom interesy i jeszcze błoznujom.Było dobrze popołudniu jak my skończyli robota.Ledwo
my przijechali na plac a starka wołajom co by sie podziwać do słomjonki bo takich cudów jeszcze nie widzili.Dziwom sie a koczka leży zawiniynto w kłymbek a ze środka wystowo dziubek cilipa
kery popiskuje ze zadowolynio.Widzioł to świat,koczka kero miała zrżrać cilipa na śniodanie
grzeje go ani kwoka pisklynta.
Trwało to pora dni cilip nie wyłaziył ze słomionki jyno sztyjc sie wygrzywoł a od czasu do czasu
dziuboł okruszki chleba i insze resztki.Jak doszoł do siył to zaczon łazić po kuchni i znochwiać
resztki kere spadły ze stołu.Lotać lotoł słabo,nojwyżyj na stoł abo bifyj.Wszystko by grało kej
by niy to,że był ogromnie pyskaty.Ćwiyrgolył od rana do nocy a to coś mu nie pasowało w słomionce a to Tilka nie chciała go suchać,sztyjc coś.Skuli tego starka nazwali go Albin od
synka od somsiadki kery deptoł w kościele organy i tysz sztyjc sie wadziył ze wszystkimi.Ale było widać,że z koczkom Tilkom skamraciył sie na całego.Czynsto bywało tak,że Tilka leżała w
słomionce a Albin łaziył po niyj,rozdropowoł sierść jak by szukoł błechów.Tilka to lubiała
nadstawiała sie na wszystkie strony i mruczała zadowolono.Nojwiyncyj szpasu było jak Tilka
brała Albina na szpacyr,było to tak,że Albin siodoł Tilce na pukel abo na czubek głowy i razym
maszyrowali bez plac do zegrody.Z dalsza wyglondało to tak jak by Tilka miała ogromniasto buła
na łepie.Wszystko grało do czasu.Mecyje zaczły sie jak Albin zaczon paskudzić kaj popadnie
Haja była na cołko chałupa jak roz Albin nasroł starce do garca z kartoflami.Dostoł szmatom i od tego czasu uciykoł przed starkom ani przed ogniym.Ogromnie nie był rod jak Tilka pyrtała go
łapom bo chciała sie bawić.Nerwowoł sie,jeżył pióra i wrzeszczoł zły jak szerszyń ale jak on
mioł chyntka na błozna to Tilka musiała go suchać.I choć było z nim trocha mecyji to po cichu
wszyscy byli radzi,że w chałupie je sie z czego śmioć.Ale roz Albin przebroł miarka.A było to
tak.Wzionłech go na noc do łóżka.Z poczontku wszystko szło dobrze,joch leżoł pod pierzynom a
Albin siedzioł na łożnicy i kimoł jyno po czasie zaczło go mierzić i bezkurcyjo jedyn z nudów
ćwiergolył na cołki karpentel.No i haja gotowo.Tatulek wziynli lacz i ciepli nim w cilipa ale nie trefiyli no to poprawiyli uzaś nie trefiyli,no to zaczli buczeć po mnie,że jak chca spać z cilipym to musza go czymać pod pierzynom.Mamulka zgasiyli światło i pomalutku wszyscy za snyli.
Drugo haja zaczła sie nod ranym.Zrobiyło sie widno i Albin zaczon lotać po izbie.Tatulek chrapali ani staro"ajzenbana",leżeli na puklu z gymbom otwartom no i Albin siod tatulkowi na
kichol.O świynto Petronelko co sie nie pochało.Tatulek wyskoczyli z łóżka bo im sie zdowało,że
ich dusi mora,mamulka uznali,że oszkliwiec Albin nasroł im do szklonki kaj czymali sztuczny
gebis.Wurok był jedyn.Kara śmierci dlo cilipa.Albin zapod sie pod ziymia.No i wiycie jak to je
cołko wina i cołko złość spadła na mnie.Dostołech klapaczkom na muchy i musiołech lotać z hadrom
i pucować wszystkie miejsca kere za paskudziył Albin. Ale tak po prowdzie to wom powiym,że jyno jowiedzioł kaj skrył tyn przejynty cilip.Od czasu jak podpod starce mioł jedno miejsce kaj go
żodyn nie umioł znolyść.Była to prawo zadnio noga od bifyju ta wele dźwiyrzy skond wszystko
widzioł i słyszoł a kaj żodyn go nie umioł dopaść.Jak wszystko ucichło a moj tatulek poszli
do roboty wzionłech Albina i zaniosłech go do chlywa co by przeczekoł wrawy czas.No ale Albin
to był hajok kery sztyjc sie musioł z kimś wadzić abo prać.W cglywie jaskółki mioły gniozdo a
do tego miały młode no i mecyje gotowe.Chcioł nie chioł musiołech Albina z chlywa zabrać bo
starka pedzieli,co jaskółki to som boże ptoszki i nikt nie bydzie ich szterowoł.Starzik narychtowali mi pusto biksa do środka wsadzić cilipa,nakryć papendeklem i wziońć se na prze-
czekanie.Nojgorsze było to,że biksa z Albinym musiołech nosić do szkoły,Wlozłech do klasy biksa
wsadziyłech pod ławka tak co by żodyn nie widzioł,robia świynto mina i czekom.A musza wom pedzieć,że w nimieckej szkole nie było szpasu.Rechtor her Urbanek był ogromnie srogim w rynkowie nosiył czcina kerom walył po rynkach jak jyno keryś coś przeskroboł.Puki co wszystko
grało.Her Urbanek wloz do klasy pedzioł pedzioł"Heil Hitler" a spod mojej ławki odpowiado mu
ćwiyrgolynie cilipa.Rechtor zgupioł,opuściył brele i rozglondo sie po klasie i szuko skond
dochodzi głos cilipa.Urbanek śmiysznie krynci głową ani sikorka,zaglondo po oknach nowet za
tabula czy aby tam cilip nie uwił gniozdo.Gniozda nie znaloz a przejynty Albin rozćwiyrgolył sie na cołki karpentel.Świynty Karolu Boromeuszu pomóż bo przez tego cilipa dostana ekstra
rzazy,byda w kościele deptoł organy ale niech tyn przejynty cilip zamknie tyn dziub.Wroz Urbanek stanoł przed klasom i pado"no ja das ist ein gute schpas"-no ja to jest dobry żart,
kery umi tak piyknie ćwiyrgolić niech stanie przed klasom.Cicho,żodyn sie nie ruszo a Albin
zamkniynty w biksie wrzeszczy coroz głośniyj.Urbanek sie znerwowoł,kozoł cołkej klasie stanońć
wele ławek i wyciongnońć rynce,nie pomogło.Kozoł wszystkim czymać rynce przed sia i otworzyć
gymby,isto uznoł,co keryś mo ukryto piszczołka.Nie pomogło.W ostatniej chwili przewróciyłech
biksa w kerej siedzioł Albin,uznołech co jak bydzie lotoł po klasie to rechtor nie bydzie
wiedzioł do kogo cilip noleży.Urbanek chodzi od ławki di ławki i szuko piszczołki a w tym
czasie Albin na moje utropienio przecisko sie bez dziura w ławce kaj było miejsce na "tintenhaltry"-kałamaże.No ja to je moj konie.Przejynty Albin miost lotać po klasie uznoł,
że lepiyj bydzie przeciskać sie bez dziura.Jak Urbanek przyszoł do mojej ławki to cilip był
już do połowy przełonaczony z dziury.Rechtor stanoł poprawiył brele i dziwo sie roz na mnie roz na ławka.Słyszy głos cilipa a ptoka nie widzi bo mioł słaby wzrok.Urbanek uznoł,że co nie-
dowidzi to do wonio.Zaczon niuchać kicholym,dotar do blatu ławki a w tym czasie Albin przecis
sie bez dziura i zadowolony otrzepowoł skrzydła,że wyloz z tej ciasnej biksy.Doszło do tego,że
na blacie ławki spotkali sie rechtor Urbanek z dugim hudym kicholym i Albin kery nie bołsie
ludzi i ćwiyrgolył w nojlepsze.Chwilka tyczyli na przeciw siebie,w końcu Urbanek wyprostowoł
sie i pyto sie"was ist das"-co to jest.Albin odpowiadom;"was bedeute Albin-co znaczy Albin.
No Albin znaczy cilip znaczy "sperling",jonkołech sie coroz bardziyj.To był moj koniec.Za
używanie polskich słów była kara jak amyn.Stanonć przed klasom wyciongnońć rynce i czekać.
Kara dziesiyńć szlagów czcinom na rynce.W czasie jak Urbanek wyciongoł z rynkowa czcina na
mojej prawej rynce usiod Albin.Zawsze tak robiył jak my wychodziyli na szpacyr,tak ech go
wycuchtowoł.Rechtor zamachnoł sie ale i wroz se zmiarkowoł,że coś je nie tak.Schylył sie ani
by mnie chcioł pocałować w rynka;wyprostowoł sie,poprawiył brele i dziwo sie roz na mnie roz na Albina kery zadowolony siedzioł mi na rynce i czyściył pióra.Wroz stoło sie coś co nigdy nie
miało miejsca,Urbanek zaczon sie śmioć,przetar spocone brele dziwo sie roz na mnie roz na Albina i nic jyno ktynci głowom.W końcu schowoł czcina mnie posłoł do ławki i kozoł co bych
opowiedzioł cołkej klasie jak do tego doszło żech sie skumplowoł z cilipym.Wszyscy suchali mojej opowiastki o Cilipie Albinie i Koczce Tilce a jak ech doszoł do miejsca w kerym Albin nasroł starce do ganca z kartoflami to wszyscy sie śmioli a Urbanek sztyjc wyciyroł brele
sznuptechlom.
Albin zrobiył jeszcze jedna rzecz w chałupie i to tako,że mu wszyscy zaczli pszoć nowet starka
Maryjka i moj tatulek Ignac.A było to tak.Starka chowali szykowne stado cip kerym przewodziył
kokot wołali go August.Kokot był taki napastliwy a taki hajok,że chnetka nie było mu rady.On rzondziył na cołkim placu i nowet pies przy budzie mu nie podskoczył.Było to w niedziela po obiedzie wszyscy my siedzieli w laubie przed chałupom jak wroz na plac wylazła Tilka a na łepie niosła Albina.Koczka maszyrowała na przijmo bez plac do zegrody jak wroz droga ji zastompiył
kokot August.Tilka chciała go wyminońć ale August szukoł haji.Zaczon tańcować,dropać paurami ziymio jeżył sie ani pultok na zolytach.Albin sfurgnoł i usiod na gnotku.Cołki plac zamarł.
Cipy przestały dziubać ziymio,pies Muszka usiod przed budom i śmiysznie ruszoł uszami.Zdowało sie,że Tilka je przegrano jak wroz stało sie coś niespodziywanego.Albin sfurgnoł z gnotka i ze
zadku zaatakowoł Augusta.Wylynkany kokot uciyk miyndzy cipy kaj sie odgażoł jaki to on je mocny.A Albin jak by nigdy nic usiod na łepie Tilki i razym maszyrowali do zegrody.Starka padała,co jak żyjom to nie widzieli takej porki.Od tego czasu wszyscy pszoli i Albinowi i Tilce
a na gorce z kartoflami kładli pokrywki zaś szklonki z gybisami nakrywali talyrzykami.
Miało sie ku wiośnie jak rechtor Urbanek pozwoł mnie do tabuli i kozoł opowiedzieć cołkej
klasie jak Tilka i Albin przezyli zima.Wszystko jyno niy to.Bydzie gańba.Nie umia pedzieć słowa
czuja w gardle słono ślina a oczka tysz mi coś zachodzom.Ni ma Albina,cilipa,wróbla,sperlinga
Urbanek poprawio brele i czeko.Panie rechtor miesionc tymu do Tilki zaczon przichodzić na
zolyty kocur.Albin myśloł,że wszyske koty som jak Tilka i siod ji na łepie i razym poszli na
zolyty.Kocur zaczon od tego,że zeżar Albina.Zeżar go ani mysz.Piyrszy roz mogecie mi wierzyć
widziołech jak her Urbanek poślimtowoł i pucowoł spocone brele.
czwartek, 7 lipca 2011
myśli krotochwilne
O pewnej Grecie
---------------
Pewno Greta z Achen
lubiyła fiken machen
joch tyż nie był od tego
żeby se tego iowego
Greta w fikaniu była znakomito
teroz je bachorzito.
O samotnych
-----------
Baba bez chłopa
to wielke rozterki
zaś chop bez baby
to jak śrubka
bez muterki.
O czułym kicholu
----------------
Im wiynkszy gnojek
tym mu bardziyj gówno śmierdzi.
Kameleon
--------
Za Hitlera był faszystom
za Stalina był czekistom
za Gomułki był Ormowcem
a za Gierka był Zomowcym
za Wojciecha był gliniorzym
a za Olka ochroniarzym.
Choć je genetycznym osłym
za niedługo bydzie posłym.
O dowaniu
Nowet mała jak dobrze dała
w pamiyńci pozostała.
O blondynce
-----------
Wiycie czamu blondynki majom jasne czuprynki
bo som napolone jak żyd na piyniondze
i cołki pigmynt zeżarły im żądze.
Potynga dźwiynków
-----------------
Jak kokot zapieje
kożdo cipa chce nie chce gupieje,
zaś na cip gdaczynie
kokota biere ocipiynie.
Romantycznom symfonią
bywajom nojzwyklejsze androny
bele byś mioł ucho
na dany ton nastrojone.
O akustyce
-----------
Już starożytne myndrcy take głosiyli etyczne kanony
by gospodorz przi gościach nie pieściył swej żony.
Poważnie przyjonłech myndrca zalycynie
i jyno wtedy podchodziyłech do żony
jak ścianami od świata byłech oddzielony.
Lecz wroz skończyło sie moje intymne miłowanie
dostołech przidział na spółdzielcze miyszkanie.
W dziupli zbudowanej z wielkej płyty
poznołech koszmar osiedlowej akustyki.
Bez sufit słysza jak u somsiada tapczan brzynczy
z lewej słysza głymboke westchniynia i jynki
z prawej słysza skrzypionce szpirale
a mnie ludkowie z nerwów nowet włos na głowie nie stanie.
Z coroz wiynkszom pogardom spoglondo na mnie Gynia
Jako pan i władca jestech kaput po prostu mnie ni ma
Taki marny koniec zgotowała mi Gierkowo urbanistyka
mom tiki nerwowe a mynskość odeszła i kwita.
Trudno płyntować fraszka by było etycznie
skoro dusza wyje do miesionczka szpetnie
wiync powiym szczyrze,
że aby podniyść w mojej krwi stynżynie testosteronu
kupiyłech od rusów przeogromno lupa
i podglondom somsiadka jak dowo chłopowi...zupa.
---------------
Pewno Greta z Achen
lubiyła fiken machen
joch tyż nie był od tego
żeby se tego iowego
Greta w fikaniu była znakomito
teroz je bachorzito.
O samotnych
-----------
Baba bez chłopa
to wielke rozterki
zaś chop bez baby
to jak śrubka
bez muterki.
O czułym kicholu
----------------
Im wiynkszy gnojek
tym mu bardziyj gówno śmierdzi.
Kameleon
--------
Za Hitlera był faszystom
za Stalina był czekistom
za Gomułki był Ormowcem
a za Gierka był Zomowcym
za Wojciecha był gliniorzym
a za Olka ochroniarzym.
Choć je genetycznym osłym
za niedługo bydzie posłym.
O dowaniu
Nowet mała jak dobrze dała
w pamiyńci pozostała.
O blondynce
-----------
Wiycie czamu blondynki majom jasne czuprynki
bo som napolone jak żyd na piyniondze
i cołki pigmynt zeżarły im żądze.
Potynga dźwiynków
-----------------
Jak kokot zapieje
kożdo cipa chce nie chce gupieje,
zaś na cip gdaczynie
kokota biere ocipiynie.
Romantycznom symfonią
bywajom nojzwyklejsze androny
bele byś mioł ucho
na dany ton nastrojone.
O akustyce
-----------
Już starożytne myndrcy take głosiyli etyczne kanony
by gospodorz przi gościach nie pieściył swej żony.
Poważnie przyjonłech myndrca zalycynie
i jyno wtedy podchodziyłech do żony
jak ścianami od świata byłech oddzielony.
Lecz wroz skończyło sie moje intymne miłowanie
dostołech przidział na spółdzielcze miyszkanie.
W dziupli zbudowanej z wielkej płyty
poznołech koszmar osiedlowej akustyki.
Bez sufit słysza jak u somsiada tapczan brzynczy
z lewej słysza głymboke westchniynia i jynki
z prawej słysza skrzypionce szpirale
a mnie ludkowie z nerwów nowet włos na głowie nie stanie.
Z coroz wiynkszom pogardom spoglondo na mnie Gynia
Jako pan i władca jestech kaput po prostu mnie ni ma
Taki marny koniec zgotowała mi Gierkowo urbanistyka
mom tiki nerwowe a mynskość odeszła i kwita.
Trudno płyntować fraszka by było etycznie
skoro dusza wyje do miesionczka szpetnie
wiync powiym szczyrze,
że aby podniyść w mojej krwi stynżynie testosteronu
kupiyłech od rusów przeogromno lupa
i podglondom somsiadka jak dowo chłopowi...zupa.
środa, 29 czerwca 2011
Boguś
Jest to opowiadanie pisane gwarą śląską oparte na autentycznych wydarzeniach.Wybaczcie mi gwarę
która dla wielu będzie utrudnieniem ale jest to mój gest w kierunku do Bogusia i skromny hołd
oddany językowi dziadków,mamy i mojej młodości.No to zapraszam.
Ogromnie ciynżko było sie pożegnać z paniom Zosiom z ochronki(przedszkola)dlo bajtli
(maluchów)rodziców kerzy pracowali w Rybnickim "Anschtaldzie"-Zakład dlo Nerwowo i Psyhicznie
Chorych.W ochronce poznołech takigo samego bajtla jak jo.Wołali go Boguś Kuna.Od niego tata był
wielkim polokym przed powstaniem Polski należoł do "Sokoła,był dyrygentym chóru"Seraf" i do"tego
organistom u ojców misjonorzy w Rybniku.
Razym uznali my,że pani Zosia je nojszumniejszo pani na cołkimświecie.W tym przeświodczyniu my
żyli i zdowało nom sie,że to bydzie trwało wiecznie.Ale wroz cołki tyn świat rozpyrsknoł sie
jak bańka mydlano.Piyrszego września przyszli my do ochronki a pani Zosia cołko zapłakano pedziała,co momy gibko wrocać do chałupy bo je wojna.Kożdego z osobna po halała po głowiczce
i pedziała,że zawsze momy kochać Polska.
Cołki uładzony świat przestoł istnieć,rozlecioł sie na tysiące dramatów,świnstw i świnstewek.
Puki co lotali my po polach i łonkach na grobli pod Rudom strzylali my ze "schlojdrów"-procy
do szyszek sosnowych zawiyszonych hań wysoko pod niebym.
Wroz do naszej chałupy prziszoł nimiecki policjont z nakazym co jo znaczy sie Karlik musza
chodzić do nimieckej szkoły bo jo je ślońzok a ślońzoki som nimce.Nie umiołech tego skapować
czamu ślońzoki som nimce.Starzik Pietrek ze starkom Maryjkom godali po śońsku,mamulka godała
po ślońsku ale jak wyszła za gorola z wielkopolski to godała i po naszymu i po polsku ale żodyn nie godoł po nimiecku a tukej wroz kozali mi być nimcym.Uzaś rodzina od mojego kumpla Bogusia
nimce nazywali"Polnische Banditen" bo ojcieć od Bogusia choć Slońzok to przecasz walczył o Polso.Prowadziył organizacyjo"Sokół",polski Chór "Seraf" i był organistom w kościele i ludzi
uczył śpiywać po polsku.Biydok w piyrszych dniach wojny zostoł wywieziony do Dachau i zamordowany.Take sprawy.Padom wom to sie nie mieściyło w mojej małej głowiczce a do tego w szkole siedziołech w jednej ławce z synkym kerego Wołali Wolf.Wolf był nimcym i nie znoł jednego słowa po naszymu a uzaś jo nie znoł jednego słowa po nimiecku a jeszcze co by było
blank po kryncone to rechtorym był stary nimieć kery chodziył w uniformie SA-mana był zasuszony ani nudla a zły jak szerszyń.Jak nie godołeś po nimiecku toś dostowoł trzcinom po rynkach zrobiyłeś kleks dostowołeś trzcinom.Byłech za mały by to wszystko zrozumieć ale coś wy mnie
pynkło,kajś w środku narostoł bunt do rechtora-her Urbanka do Wolfa,do nimieckej szkoły i som już nie wiym do czego.A tak po prowdzie to był to bunt za łzy pani Zosi z ochronki,za to,że mój tatulek musioł uciykać przed nimcami,za to,że Bogusiowi zabiyli tatulka za nocne popłakiwanie mojej mamulki.Ale to był dziepiyro początek.Prowdziwe mecyje czekały w kolyjce.
Posuchejcie jak tymu było.
Dobiegoł końca wrawy czerwcowy dziyń 1943 roku.Karlik siedzioł na zapiecku i przisłuchiwoł sie babom kere u starki szkubały piyrzo i klachały ,że aż furczało.
-stary Ogon żyje na kryka z cerom od Szyjoczki zaczła ciotka Milka kero sama była zowitkom,
-co to nie godosz pedziała czorno Tilka kero była bez chłopa bo jyj Ziguś poszoł do wojoków,
-ja chopy to som kyndrozy żodnej babie nie przepuszczom dodała ciotka Ana,
-a tyć baby nie som lepsze,padała mi Angela ta od Buncloka,że sama widziała jak do rusów kerzy
robiom na kopalni Donesmark podkradały sie paniczki co by je... no wiycie.
-sam take co godajom,że rusy majom te interesa ogromniaste i kożdej dogodzom...
-Ustońcie już klachać,odezwała sie mamulka od Karlika.Kożdy mo jakoś słabość,jedyn do gorzołki
inszy do bab.Świata nie poprawicie.
-Amerykony rychtujom sie wojny z Hitlerym.Bydzie haja jakej nie widzioł świat.Londyn podowoł.
-A skond wy wiycie Kroczko co podowoł Londyn,zdziwiyła sie Ana,przecarz nie mocie radioka.
-Padom wom,co podowoł Londyn,ta Ukrainka Maruszka kero je na służbie u Segera tego austryjoka
pedziała,że on mo schowane radio w strouzaku i jak wszyscy śpiom to sucho.
-Widać co ta Maruszka musi spać blank blisko tego Segera,bonkła Milka.
-Co tam Seger robi w nocy z Maruszkom tego nie wiym,jedno je pewne choć je austryjokym to
pozostoł porzondnym człowiekym.Żodnymu krzywdy nie robi a nasze ślońske chachary co pochajom?
Na swoich donoszom na GESTAPO.
Karlik przycupniynty na zapiecku słuchoł tych babskich godek i kombinowoł skond baby wiedzom o takich różnych sprawach.Świat ludzi dorosłych tyż je nieźle pofyrtany.Dalsze klachy
przerwało nogłe wyjście pani Kunowej mamulki od Bogusia.Stoła w dźwiyrzach oparto o framuga
nie pedziała ani jednego słowa jyno feste płakała a ślozy spływały i po policzkach tak feste,że aż kapały na kragel od bluzki.Wroz zrobiyło sie cicho ani w kościele.
-Boguś umiyro,wyszeptała.Zapolynie opon mózgowych...i rozbeczała sie na nowo.W Karlika jak by
piznoł pieron.Boguś umiyro.Kumpel z ochronki razym dokozywali pod Rudom,dyć niy tak downo siekła go osa na miedzy.Boguś umiyro.
Je nieprzytomny,szeptała pani Kunowa,sztyjc jyno woło o Karlika.Teroz dziepiyro oczy wszystkich
zaczły szukać Karlika i znojdły go skrytego za słomionkami.Piyrszym odruchym było uciyć,zaszyć sie bele kaj,jyno daleko od śmiertki.
-Podź Karliczku Boguś czeko na ciebie,w głosie pani Kunowej było tela rozpaczy i prośby,że pokonoł strach przed tom kościstom z kosom i posłusznie poczłapoł za paniom Kunowom.
Mały pokoik,porozciepywane zabawki,oparto o ściana hulajnoga ta sama na kerej jeździyli po asfalcie ulicy Gwywickej,na podłodze zeszyt z niedokończonym zadaniym.Na ścianie
wisi krzyż i obrozek Matki Boskej Czynstochowskej.Odsuniynte od ściany łóżeczko a nod nim
lampa owiniynto w gazeta co by nie blyndowała w oczy.Na łóżeczku leży oświytlono słabym
światłym postać Bogusia,jakoś mniyjszo,zasuszono jak by obco.Pirzynka leży na podłodze.Ktoś
delikatnie podprowadziył Karlika do chorego.Stoł jak zahypnozowany nie bardzo wiedzioł co
zrobić.Czuł ciepło trawionego goronczkom ciała.Nieprzytomny Boguś szeptał jakieś słowa,pojedyncze wyrazy,miedza,Ruda,pani Zosia...i nogle Karlik usłyszoł swoje imię.Odruchowo
dotknoł dłoń Bogusia i wtedy stało sie coś niesamowitego;chory odzyskoł przytomność kurczowo
złapoł podano dłoń i uśmiychnoł sie i wyszeptoł słowo "
Karlik tyś to je?"
Nostympnego dnia rano zmarł.Pani Kunowa pedziała,że usnoł z uśmiychem przekonany,że
loto z Karlikym po miedzy na Ogonowym polu.Bywajom take mondrale kerzy dowodzom,że dzieci nie
umiom kontestować śmierci.Dowodzom,co śmierć tak daleko odbiygo od radości życia,że nie dociyro
do świadomości dziecka.Karlik zaprzeczył tej tezie.Głymboko przeżył śmierć kolegi.Brutalnie
dotarło do niego,że śmierć jest czymś tak mocnym,że wszyscy muszom ji sie poddać.
na drugi dziyń nie polecioł na grobla pod Ruda nie siod na miedzy kaj z Bogusiym szukali gniozd
od skoworonków.Krynciył sie po obyjściu,pomogoł starce.
Mało sosnowo truminka przed ołtorzym Matki Boskej Bolesnej.Cołki czas stoł wele trumny niy
dlotego że mu tak kozali jyno,że tak chcioł.Szkoła i kościół były przy tej samej ulicy"Cmyntornej"Rechtor Urbanek bez okno widzioł kożdego kery wchodziył i wychodziył z kościoła.Starsi uradziyli,że Karli jako kumpel Bogusia pudzie som za trumnom a dziepiyro po tym
kapelonek i reszta konduktu.Jak mijoł okna swojej klasy podnios głowa i ujrzoł rechtora Urbanka
jak sowim okiym dziwoł sie na kondukt.Ich oczy spotkały sie.Byli w połowie drogi na kerhof
jak dwóch starszych uczniów w mundurach"Hitler Jugend" wyprowadziyło Karlika z konduktu i zaprowadziyło przed oblicze her Urbanka.
Mały hudy niepozorny Karlik stoł na przeciw hudego jak tyka chmielowo wysokigo rechtora.W klasie zrobiyło sie tak cicho że słychać było bzykanie muchy kero kaś pod dekom wpadła w sieć pajonka.Wszyscy czekali jako kara wymyśli Urbanek za to,że Karlik poszeł na pogrzeb syna"polnische bandite"
-opuścić galoty,pochylić sie do przodu,padła komynda.Urbanek trzymoł w rynce ciynko długo
trzcina.
Karlik nie opuściył galot,zrobiył krok do przodu,stanoł na przeciwko rechtora i patrząc mu prosto w oczy pdzioł;
-Boguś Kuna był moim nojlepszym kolegom,puda mu na pogrzyb a po tym bydzie mnie pon biył.
Obruciył sie na piyńcie i poszeł do drzwi.Urbanek stoł z głupiom minom.Jak dolecioł do cmyntorza
ceremonia miała sie ku końcowi.Kapelonek zejrzoł Karlika podszed i przytulył go do siebie.
Karlik podszed do grobu porzykoł,wciepnoł gorść ziymi na trumna i gibym polecioł do szkoły.
Strach dopod go jak dochodziył do ðźwiyrzy klasy. Czy wytrzymie bicie.Czy bydzie ślimtoł przed
całom klasom.Jak wloz do środka klasa uzaś zamarła.Urbanek pisoł coś na tabuli i udowoł,że nie
widzi tego małego czupurnego Karlika z kerym mo same mecyje.Karlik zgodnie z poprzednim poleceniem zdjon jupa(kurtka) i pomalutku odpinoł szelki od galot.Był przirychtowany do egzekucji jak wroz stało sie coś niedoopowiedzynio.Rechtor Urbanrk podszed do Karlika zarzuciył mu opuszczone szelki i bez słowa zaprowadził go do ławki.Zrobiyło sie tak cicho,że nowet
mucha przestała bzykać.Nikt nie wiedzioł co je grane.Urbanek usiod za biurkym dziwoł sie na Karlika i bymbnił palcami o blat.Dzwonek na pauza przerwoł ta dziwno sytuacja..
PS
Opowiadanie oparte jest na autentycznych wydarzeniach.Bogusław Kuna był synem działacza "Sokół"
dyrygenta chóru "Seraf",organisty u ojców misjonarzy.W pierwszych dniach września 1939 roku
został wywieziony do Dachau i zamordowany.Prawdziwe jest również nazwisko SA-mana Urbanka kierownika szkoły im.Horst Wessel.Nazwiska chłopców z Hitler Jugend którzy wyprowadzili Karlika z konduktu pogrzebowego celowo nie podaje.Po wojnie byli obywatelami Rybnika.Jeden pracował w PZGS-ie drugi był nawet organistą w innym kościele.Początkowo na widok Karlika uciekali ale
z czasem dotarło do nich,że nic im nie grozi.Wystarczy,że był ich wstyd.Ale czy był.
która dla wielu będzie utrudnieniem ale jest to mój gest w kierunku do Bogusia i skromny hołd
oddany językowi dziadków,mamy i mojej młodości.No to zapraszam.
Ogromnie ciynżko było sie pożegnać z paniom Zosiom z ochronki(przedszkola)dlo bajtli
(maluchów)rodziców kerzy pracowali w Rybnickim "Anschtaldzie"-Zakład dlo Nerwowo i Psyhicznie
Chorych.W ochronce poznołech takigo samego bajtla jak jo.Wołali go Boguś Kuna.Od niego tata był
wielkim polokym przed powstaniem Polski należoł do "Sokoła,był dyrygentym chóru"Seraf" i do"tego
organistom u ojców misjonorzy w Rybniku.
Razym uznali my,że pani Zosia je nojszumniejszo pani na cołkimświecie.W tym przeświodczyniu my
żyli i zdowało nom sie,że to bydzie trwało wiecznie.Ale wroz cołki tyn świat rozpyrsknoł sie
jak bańka mydlano.Piyrszego września przyszli my do ochronki a pani Zosia cołko zapłakano pedziała,co momy gibko wrocać do chałupy bo je wojna.Kożdego z osobna po halała po głowiczce
i pedziała,że zawsze momy kochać Polska.
Cołki uładzony świat przestoł istnieć,rozlecioł sie na tysiące dramatów,świnstw i świnstewek.
Puki co lotali my po polach i łonkach na grobli pod Rudom strzylali my ze "schlojdrów"-procy
do szyszek sosnowych zawiyszonych hań wysoko pod niebym.
Wroz do naszej chałupy prziszoł nimiecki policjont z nakazym co jo znaczy sie Karlik musza
chodzić do nimieckej szkoły bo jo je ślońzok a ślońzoki som nimce.Nie umiołech tego skapować
czamu ślońzoki som nimce.Starzik Pietrek ze starkom Maryjkom godali po śońsku,mamulka godała
po ślońsku ale jak wyszła za gorola z wielkopolski to godała i po naszymu i po polsku ale żodyn nie godoł po nimiecku a tukej wroz kozali mi być nimcym.Uzaś rodzina od mojego kumpla Bogusia
nimce nazywali"Polnische Banditen" bo ojcieć od Bogusia choć Slońzok to przecasz walczył o Polso.Prowadziył organizacyjo"Sokół",polski Chór "Seraf" i był organistom w kościele i ludzi
uczył śpiywać po polsku.Biydok w piyrszych dniach wojny zostoł wywieziony do Dachau i zamordowany.Take sprawy.Padom wom to sie nie mieściyło w mojej małej głowiczce a do tego w szkole siedziołech w jednej ławce z synkym kerego Wołali Wolf.Wolf był nimcym i nie znoł jednego słowa po naszymu a uzaś jo nie znoł jednego słowa po nimiecku a jeszcze co by było
blank po kryncone to rechtorym był stary nimieć kery chodziył w uniformie SA-mana był zasuszony ani nudla a zły jak szerszyń.Jak nie godołeś po nimiecku toś dostowoł trzcinom po rynkach zrobiyłeś kleks dostowołeś trzcinom.Byłech za mały by to wszystko zrozumieć ale coś wy mnie
pynkło,kajś w środku narostoł bunt do rechtora-her Urbanka do Wolfa,do nimieckej szkoły i som już nie wiym do czego.A tak po prowdzie to był to bunt za łzy pani Zosi z ochronki,za to,że mój tatulek musioł uciykać przed nimcami,za to,że Bogusiowi zabiyli tatulka za nocne popłakiwanie mojej mamulki.Ale to był dziepiyro początek.Prowdziwe mecyje czekały w kolyjce.
Posuchejcie jak tymu było.
Dobiegoł końca wrawy czerwcowy dziyń 1943 roku.Karlik siedzioł na zapiecku i przisłuchiwoł sie babom kere u starki szkubały piyrzo i klachały ,że aż furczało.
-stary Ogon żyje na kryka z cerom od Szyjoczki zaczła ciotka Milka kero sama była zowitkom,
-co to nie godosz pedziała czorno Tilka kero była bez chłopa bo jyj Ziguś poszoł do wojoków,
-ja chopy to som kyndrozy żodnej babie nie przepuszczom dodała ciotka Ana,
-a tyć baby nie som lepsze,padała mi Angela ta od Buncloka,że sama widziała jak do rusów kerzy
robiom na kopalni Donesmark podkradały sie paniczki co by je... no wiycie.
-sam take co godajom,że rusy majom te interesa ogromniaste i kożdej dogodzom...
-Ustońcie już klachać,odezwała sie mamulka od Karlika.Kożdy mo jakoś słabość,jedyn do gorzołki
inszy do bab.Świata nie poprawicie.
-Amerykony rychtujom sie wojny z Hitlerym.Bydzie haja jakej nie widzioł świat.Londyn podowoł.
-A skond wy wiycie Kroczko co podowoł Londyn,zdziwiyła sie Ana,przecarz nie mocie radioka.
-Padom wom,co podowoł Londyn,ta Ukrainka Maruszka kero je na służbie u Segera tego austryjoka
pedziała,że on mo schowane radio w strouzaku i jak wszyscy śpiom to sucho.
-Widać co ta Maruszka musi spać blank blisko tego Segera,bonkła Milka.
-Co tam Seger robi w nocy z Maruszkom tego nie wiym,jedno je pewne choć je austryjokym to
pozostoł porzondnym człowiekym.Żodnymu krzywdy nie robi a nasze ślońske chachary co pochajom?
Na swoich donoszom na GESTAPO.
Karlik przycupniynty na zapiecku słuchoł tych babskich godek i kombinowoł skond baby wiedzom o takich różnych sprawach.Świat ludzi dorosłych tyż je nieźle pofyrtany.Dalsze klachy
przerwało nogłe wyjście pani Kunowej mamulki od Bogusia.Stoła w dźwiyrzach oparto o framuga
nie pedziała ani jednego słowa jyno feste płakała a ślozy spływały i po policzkach tak feste,że aż kapały na kragel od bluzki.Wroz zrobiyło sie cicho ani w kościele.
-Boguś umiyro,wyszeptała.Zapolynie opon mózgowych...i rozbeczała sie na nowo.W Karlika jak by
piznoł pieron.Boguś umiyro.Kumpel z ochronki razym dokozywali pod Rudom,dyć niy tak downo siekła go osa na miedzy.Boguś umiyro.
Je nieprzytomny,szeptała pani Kunowa,sztyjc jyno woło o Karlika.Teroz dziepiyro oczy wszystkich
zaczły szukać Karlika i znojdły go skrytego za słomionkami.Piyrszym odruchym było uciyć,zaszyć sie bele kaj,jyno daleko od śmiertki.
-Podź Karliczku Boguś czeko na ciebie,w głosie pani Kunowej było tela rozpaczy i prośby,że pokonoł strach przed tom kościstom z kosom i posłusznie poczłapoł za paniom Kunowom.
Mały pokoik,porozciepywane zabawki,oparto o ściana hulajnoga ta sama na kerej jeździyli po asfalcie ulicy Gwywickej,na podłodze zeszyt z niedokończonym zadaniym.Na ścianie
wisi krzyż i obrozek Matki Boskej Czynstochowskej.Odsuniynte od ściany łóżeczko a nod nim
lampa owiniynto w gazeta co by nie blyndowała w oczy.Na łóżeczku leży oświytlono słabym
światłym postać Bogusia,jakoś mniyjszo,zasuszono jak by obco.Pirzynka leży na podłodze.Ktoś
delikatnie podprowadziył Karlika do chorego.Stoł jak zahypnozowany nie bardzo wiedzioł co
zrobić.Czuł ciepło trawionego goronczkom ciała.Nieprzytomny Boguś szeptał jakieś słowa,pojedyncze wyrazy,miedza,Ruda,pani Zosia...i nogle Karlik usłyszoł swoje imię.Odruchowo
dotknoł dłoń Bogusia i wtedy stało sie coś niesamowitego;chory odzyskoł przytomność kurczowo
złapoł podano dłoń i uśmiychnoł sie i wyszeptoł słowo "
Karlik tyś to je?"
Nostympnego dnia rano zmarł.Pani Kunowa pedziała,że usnoł z uśmiychem przekonany,że
loto z Karlikym po miedzy na Ogonowym polu.Bywajom take mondrale kerzy dowodzom,że dzieci nie
umiom kontestować śmierci.Dowodzom,co śmierć tak daleko odbiygo od radości życia,że nie dociyro
do świadomości dziecka.Karlik zaprzeczył tej tezie.Głymboko przeżył śmierć kolegi.Brutalnie
dotarło do niego,że śmierć jest czymś tak mocnym,że wszyscy muszom ji sie poddać.
na drugi dziyń nie polecioł na grobla pod Ruda nie siod na miedzy kaj z Bogusiym szukali gniozd
od skoworonków.Krynciył sie po obyjściu,pomogoł starce.
Mało sosnowo truminka przed ołtorzym Matki Boskej Bolesnej.Cołki czas stoł wele trumny niy
dlotego że mu tak kozali jyno,że tak chcioł.Szkoła i kościół były przy tej samej ulicy"Cmyntornej"Rechtor Urbanek bez okno widzioł kożdego kery wchodziył i wychodziył z kościoła.Starsi uradziyli,że Karli jako kumpel Bogusia pudzie som za trumnom a dziepiyro po tym
kapelonek i reszta konduktu.Jak mijoł okna swojej klasy podnios głowa i ujrzoł rechtora Urbanka
jak sowim okiym dziwoł sie na kondukt.Ich oczy spotkały sie.Byli w połowie drogi na kerhof
jak dwóch starszych uczniów w mundurach"Hitler Jugend" wyprowadziyło Karlika z konduktu i zaprowadziyło przed oblicze her Urbanka.
Mały hudy niepozorny Karlik stoł na przeciw hudego jak tyka chmielowo wysokigo rechtora.W klasie zrobiyło sie tak cicho że słychać było bzykanie muchy kero kaś pod dekom wpadła w sieć pajonka.Wszyscy czekali jako kara wymyśli Urbanek za to,że Karlik poszeł na pogrzeb syna"polnische bandite"
-opuścić galoty,pochylić sie do przodu,padła komynda.Urbanek trzymoł w rynce ciynko długo
trzcina.
Karlik nie opuściył galot,zrobiył krok do przodu,stanoł na przeciwko rechtora i patrząc mu prosto w oczy pdzioł;
-Boguś Kuna był moim nojlepszym kolegom,puda mu na pogrzyb a po tym bydzie mnie pon biył.
Obruciył sie na piyńcie i poszeł do drzwi.Urbanek stoł z głupiom minom.Jak dolecioł do cmyntorza
ceremonia miała sie ku końcowi.Kapelonek zejrzoł Karlika podszed i przytulył go do siebie.
Karlik podszed do grobu porzykoł,wciepnoł gorść ziymi na trumna i gibym polecioł do szkoły.
Strach dopod go jak dochodziył do ðźwiyrzy klasy. Czy wytrzymie bicie.Czy bydzie ślimtoł przed
całom klasom.Jak wloz do środka klasa uzaś zamarła.Urbanek pisoł coś na tabuli i udowoł,że nie
widzi tego małego czupurnego Karlika z kerym mo same mecyje.Karlik zgodnie z poprzednim poleceniem zdjon jupa(kurtka) i pomalutku odpinoł szelki od galot.Był przirychtowany do egzekucji jak wroz stało sie coś niedoopowiedzynio.Rechtor Urbanrk podszed do Karlika zarzuciył mu opuszczone szelki i bez słowa zaprowadził go do ławki.Zrobiyło sie tak cicho,że nowet
mucha przestała bzykać.Nikt nie wiedzioł co je grane.Urbanek usiod za biurkym dziwoł sie na Karlika i bymbnił palcami o blat.Dzwonek na pauza przerwoł ta dziwno sytuacja..
PS
Opowiadanie oparte jest na autentycznych wydarzeniach.Bogusław Kuna był synem działacza "Sokół"
dyrygenta chóru "Seraf",organisty u ojców misjonarzy.W pierwszych dniach września 1939 roku
został wywieziony do Dachau i zamordowany.Prawdziwe jest również nazwisko SA-mana Urbanka kierownika szkoły im.Horst Wessel.Nazwiska chłopców z Hitler Jugend którzy wyprowadzili Karlika z konduktu pogrzebowego celowo nie podaje.Po wojnie byli obywatelami Rybnika.Jeden pracował w PZGS-ie drugi był nawet organistą w innym kościele.Początkowo na widok Karlika uciekali ale
z czasem dotarło do nich,że nic im nie grozi.Wystarczy,że był ich wstyd.Ale czy był.
Subskrybuj:
Posty (Atom)