W rynce pani ujrzoł długi linijorz.Bydzie bić pomyśloł.
-No opuść galoty,dostaniesz na goło to przestaniesz być taki uparty.Pomalutku opuszczoł manczestrowe galoty kere uszyła mu Berta,baba od gospodorza.Pani walyła plaskatom stronom loniorza.Wiela larma a boleć to tak boli,że idzie szczymać.Był zły na pani,na pana dochtora i na cołki świat.Przecasz on nikomu nic złego nie zrobiył.Wroz zaczon godać.
-Chcecie to wom powiym,powiym wszystko.Widziołech kudłato sowa i od jaśnie pani Brunchildy
i od Adelajdy.A mamulka to pedziała,że jyno chachary noszom dziurawe gacie.
-Albinie o jakich sowach ty godosz,istosz łazisz po lesie i podglondosz ptoki,pani była mocno
nerwowo i sztyjc wywijała liniorzym.
-nie podglondom ptoki,to wy mocie dziurawe gacie i pokozujecie ryszawo sowa kero mocie miyndzy
nogami a Brunchilda mo czorno a Adelajda mo łyso ani jednego szkuta.Nastoła grobowo cisza.Pani
kierowniczka zerkła na swoje nogi pod biurkym,gibko obciongła spódnica,ściongła nogi po tym
spojrzała na dochtora,po tym na Albina,uzaś na dochtora i wroz oba odskoczyli od sia.Pani kierowniczka wstoła z za biurka jeszcze roz obciongła spódnica,podziwała sie na swoje nogi
i zawołała pani od zabaw,
-prosz zarozki odizolować tego bajtla od reszty dziecek abo nijlepiyj odesłać do domu i niech
tukej zjawiom sie matka z ojcym.
-On ni mo ojca,pedziała pani od zabaw.
-a rzeczywiście to je tym po bocianie,pedziała kierowniczka,ni ma sie co dziwić.
-to je nieprowda jo mom ojca,oburzył sie Albin
-dobra dobra,pedziała kierowniczka,ubiyrej sie i wracej do domu.
Jak wracoł do domu to na placu wele stacyi nie było ani jaśnie pani Bunchildy ani królowej
Marysiynki.Kontym oka zejrzoł jak z za krat w oknach dziwały sie na niego smutne oczy obu
paniczek.I tak Albin przestoł chodzić do ochronki.Mamulka jak wróciyła z roboty to pedziała,że pani niechce take przemondrzałe bajtle kere podglondajom starszych.Mamulka piykno Kinga tulyła go do siebie i feste płakała i szeptała mu na ucho,że on je wszystkim co ji pozostało na tym świecie.A Albin opowiedzioł mamulce o jaśnie oświeconej Brunchildzie i o królowej Marysiynce i o królu Janie co walczy pod Wiedniym z poganami.Mamulka piykno Kinga umi tak suchać i głoskać po głowiczce jak nikt na świecie.Żeby wszystkie panie w ochronce były take jak od niego mamulka
piykno Knga to by było tak dobrze na świecie jak w liście od królowej Marysiynki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz