wtorek, 29 listopada 2011

Grzyszne Przypadki Albina Knefla-duszynie(fragmunty) op.3

Duszynie
--------
No i tak skuli jaśnie oświeconej Brunchildy i królowej Marysiynki Albina wyciepli z ochronki a pani kierowniczka pedziała do mamulki piyknej Kingimże Albin je dziecko przemondrzałe,frechowne
i lubi podglondać baby.Co było robić,przecarz z kierowniczkom wojny nie wygrocie i Albin chcioł
nie chcioł siedzioł w doma i klapaczkom zbijoł muchy abo wielgachne bonki kere przylotowały do chlywa na chłeptać sie krwi od krowy abo konia.Bywało tyż,że wybiyroł sie na obchód okolicy.Roz
dziwoł sie jak Sabina szkubała gynsi i sage biydule wypuszczała na łonka,inszym razym łowiył ryby
w Rudzie wyndkom zmajstrowanom z patyka leszczyny,szpagatu i hoka zrobionego z zicherki.Roz to
zawyndrowoł hań pod kużnia i dzowpł sie jak kowol podkuwoł konie.Albin nie umioł skapować jak to je,że koniowi idzie przykłodać do szłapy rozpolono podkowa a on stoi jak by nigdy nic.Roz jak
nikogo nie było w doma bo mamulka poszła do roboty a gospodyni Berta razym ze swoim chłopym Richartym pojechali w pole okopować ćwikła Albin uznoł co musi zrobić próba czy od niego noga tyż
strzymie rozpolone żelazo.Wzion dusza od żelozka,wsadziył jom do pieca i podgrzoł aż była blank
czerwono,po tym zawołoł Adelajda cera od Pyrdoliny i kozoł co by wzionła rozpolona dusza od żelozka i przyłożyła mu do szłapy.Adelajda pedziała,że Albinowi pizło do dekla.
-Jak tego nie zrobisz to zawołom Usia od Kalamali i ona mi to zrobi a ty przestaniesz być mojom koleżankom.I to był argumynt.Adelajda wzionła rozpolono dusza na szufla do wongla.Albin tak jak koń stoł z nogom zgiyntom w kolanie i czekoł.Wroz coś za skwyrczało zakopciyło,Albin wrzasnoł
ani pogan na pustyni a wylynkano Adelajda wypuściyła z rynki rozpolono dusza i uciykła.Albin
wrzeszczoł,tak go bolało a dusza przepolyła delówka i isto przeleciałaby na drugo strona do
gospodorzy kej by niy staro Pyrdolino,mamulka od Adelajdy.Ta jak usłyszała wrzask gibym poleciała do miyszkanio od Knefli.Na schodach minyła sie z Adelajdom,wpadła do kuchni w kerej Albin zwijoł sie z bólu.W lufcie pełno dymu i smrodu polonego miynsa.Pyrdolino łapła kibel wody
i zaloła delówka kero sie feste polyła.
Jak Kinga wróciyła do chałupy to załomała rynce.W lucie pełno było smrodu polonego
miynsa,w delówce dziura a dusza ze żelozka znikła bez śladu.Nie pomogło żganie patykym abo palcym,dusza zasztrobowała sie na feste i nie szło jom ruszyć.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz